ตัณหาเป็นปัจจัยแก่อุปาทานอย่างไร

ตัณหา คือ โลภะ ความติดข้องต้องการอุปาทาน คือ ความยึดมั่น มี ๔ ได้แก่ กามุปาทาน ๑ ทิฏฐุปาทาน ๑ สีลัพพตุ-ปาทาน ๑ อัตตวาทุปาทาน ๑ โดยสภาพธรรมได้แก่ โลภะ และทิฏฐิ ทั้งโลภะและทิฏฐิมีหลายระดับ ความแตกต่างของตัณหาและอุปาทานก็คือ ตัณหาเป็นโลภที่เกิดขึ้นครั้งแรก มีกำลังอ่อน เหมือนโจรที่เหยียดมือไปรับเอาสิ่งของ กามุปาทาน เป็นความยึดมั่นในอารมณ์นั้นโดยไม่ปล่อย เป็นโลภะที่มีกำลัง เหมือนโจรที่ยึดของนั้นไว้การเป็นปัจจัยของตัณหา และอุปาทานมีอธิบายได้หลายนัย เช่น โดยปกตูปนิสสยปัจจัย ตัณหาที่เกิดก่อนๆ เป็นปัจจัยแก่ กามุปาทานที่เกิดหลังๆ หรือ โดยปัจจัยอื่นๆ เช่น ตัณหาเป็นปัจจัยแก่ทิฏฐุปาทาน ฯ ที่เกิดพร้อมกัน โดยสหชาตปัจจัย อัญญมัญ-ญปัจจัย สัมปยุตปัจจัย เป็นต้น

เชิญคลิกอ่าน...อุปาทานเกิดเพราะตัณหาเป็นปัจจัย [วิภังค์]

ขออนุโมทนาค่ะ