แช่ง [ภิงสจริยา]

[เล่มที่ 74] เล่มที่ 74 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จริยาปิฎก เล่ม ๙ ภาค ๓ หน้าที่ 411-427

๔. ภิงสจริยา และอรรถกถา (ยุธัญชยวรรค)

ว่าด้วยจริยาวัตรของภิงสพราหมณ์

ข้อความบางส่วนจาก...

อรรถกถา ภิงสจริยา ที่ ๔

แม้ฤาษีที่เหลือก็ทำการแช่ง ได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ตามลำดับว่า :-

ท่านพราหมณ์ ผู้ใดได้ลักเง่าบัวของท่านไป ผู้นั้นจงทรงไว้ซึ่งมาลัยและจันทน์แดงจากแคว้นกาสี สมบัติเป็นอันมากจงมีแก่บุตร. จงทำความเพ่งอย่าง แรงกล้าในกามทั้งหลาย

ท่านพราหมณ์ ผู้ใดได้ลักเง่าบัวของท่าน ผู้นั้นจงมีข้าวเปลือกมาก สมบูรณ์ด้วยกสิกรรม มียศ จงได้บุตร จงเป็นคฤหัสถ์ จงมีทรัพย์ จงได้สิ่งที่ ปรารถนาทุกอย่าง ไม่เห็นความเสื่อม จงครองเรือน

ท่านพราหมณ์ ผู้ใดได้ลักเง่าบัวของท่าน ผู้นั้นเป็นกษัตริย์ จงเป็นผู้ทำการข่มขี่ จงเป็นพระราชา ยิ่งกว่าพระราชา ทรงพลัง จงมียศ จงครองแผ่นดิน พร้อมด้วยทวีปทั้ง ๔ เป็นที่สุด

ท่านพราหมณ์ ผู้ใดได้ลักเง่าบัวของท่าน ผู้นั้นเป็นพราหมณ์ จงไม่ปราศจากราคะ จงขวนขวาย ในฤกษ์ยาม และในวิถีโคจรของนักษัตร ผู้เป็นเจ้า แว่นแคว้น มียศ จงบูชาผู้นั้น

ท่านพราหมณ์ ผู้ใดได้ลักเง่าบัวของท่าน โลกทั้งปวง จงสำคัญผู้นั้นว่า ผู้คงแก่เรียน ผู้มีเวท พร้อมด้วยมนต์ทุกอย่าง ผู้มีตบะ ชั่ว ชนบทพิจารณา เห็นแล้ว จงบูชาผู้นั้น

ท่านพราหมณ์ ผู้ใดได้ลักเง่าบัวของท่าน ผู้นั้นจงบริโภค บ้านส่วยอันหนาแน่นด้วยสิ่งทั้ง ๔ อันบริบูรณ์พร้อม ที่ท้าววาสวะประทาน จงไม่ปราศ จากราคะ เข้าถึงมรณะ

ท่านพราหมณ์ ผู้ใดได้ลักเง่าบัวของท่าน ผู้นั้นเป็นผู้ใหญ่บ้าน จงบันเทิงอยู่ด้วยการฟ้อนรำ การขับร้องในท่ามกลางสหาย ผู้นั้นอย่าได้ความ เสื่อมเสียไรๆ จากพระราชา

ท่านพราหมณ์ หญิงใดได้ลักเง่าบัวของท่าน หญิงนั้นเป็นอัครชายา ทรงชนะหญิงทั่วปฐพี จงดำรง อยู่ในความเป็นผู้เลิศกว่าหญิง ๑,๐๐๐ จงเป็นผู้ ประเสริฐกว่าหญิงทั่วแดน

ท่านพราหมณ์ หญิงใดได้ลักเง่าบัวของท่าน หญิงนั้น ไม่หวั่นไหว บริโภคของอร่อยในท่ามกลาง ฤาษีทั้งหลาย ที่ประชุมกันทั้งหมด จงเที่ยวอวด ด้วยลาภ

ท่านพราหมณ์ ผู้ใดได้ลักเง่าบัวของท่าน ผู้นั้น จงเป็นผู้ดูแลวัดในมหาวิหาร จงเป็นผู้ดูแล การก่อสร้าง ในคชังคลนคร จงทำหน้าต่างเสร็จ เพียงวันเดียว

ท่านพราหมณ์ ช้างใดได้ลักเง่าบัวของท่าน ช้างนั้นถูกคล้องด้วยบ่วง ๑๐๐ บ่วงในที่ ๖ แห่ง จงนำ ออกจากป่าน่ารื่นรมย์ไปสู่ราชธานี ช้างนั้นถูกเบียด เบียนด้วยขอมีด้ามยาว

ท่านพราหมณ์ วานรใดได้ลักเง่าบัวของท่าน วานรนั้น ประดับดอกรักที่คอ หลังหูประดับด้วยดีบุก ถูกเฆี่ยนด้วยไม้เรียว จงนำเข้าไปต่อหน้างู ผูกติดกับ ผ้าเคียนพุง จงเที่ยวไปตลอด