พระชาลีและพระกัณหาเต็มใจที่จะเป็นทาน

ข้อความบางตอนในเวสันดรชาดก

[เล่มที่ 64] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๔ ภาค ๓- หน้าที่ 548

พระมหาสัตว์ตรัสว่า

[๑๑๗๐] ดูก่อนพ่อชาลีลูกรัก มานี่เถิด ลูกทั้ง สองจงยังบารมีของพ่อให้เต็ม จงช่วยโสรจสรงหทัย ของพ่อให้เย็นฉ่ำ จงทำตามคำของพ่อ ขอเจ้าทั้งสอง จงเป็นดังยานนาวาของพ่อ อันไม่หวั่นไหวในสาคร คือภพ พ่อจักข้ามซึ่งฝั่งคือชาติ จักยังสัตว์โลกพร้อม ทั้งทวยเทพให้ข้ามด้วย ดูก่อนลูกกัณหามานี่เถิด เจ้า เป็นธิดาที่รัก ทานบารมีก็เป็นที่รักของพ่อ จงช่วย โสรจสรงหทัยของพ่อให้เย็นฉ่ำ ขอจงทำตามคำของ พ่อ ขอเจ้าทั้งสองจงเป็นยานนาวาของพ่อ อันไม่ หวั่นไหวในสาครคือภพ พ่อจักข้ามซึ่งฝั่ง คือชาติ จักช่วยสัตวโลกพร้อมทั้งทวยเทพให้ข้ามด้วย

พระศาสดาตรัสว่า

[๑๑๗๑] ลำดับนั้น พระเวสสันดรผู้ผดุงสีพีรัฐ ให้เจริญ ทรงพาพระกุมารทั้งสอง คือ พระชาลีและ พระกัณหาชินา มาพระราชทานให้เป็นปุตตกทานแก่ พราหมณ์ ลำดับนั้น พระเวสสันดรผู้ผดุงสีพีรัฐให้ เจริญ ทรงพาพระกุมารทั้งสอง คือ พระชาลีและ พระกัณหาชินา มาพระราชทานให้แก่พราหมณ์ มี พระหฤทัยชื่นบานในปุตตกทานอันอุดม ในครั้งนั้น เมื่อพระเวสสันดรราชฤาษี พระราชทานพระกุมารทั้ง สอง ก็บังเกิดมีความบันลือลั่นน่าสะพรึงกลัว ขนพอง สยองเกล้า เมทนีดลก็หวั่นไหว พระเวสสันดรเจ้าผู้ ผดุงสีพีรัฐให้เจริญ ทรงประคองอัญชลี พระราชทาน สองพระกุมาร ผู้เจริญด้วยความสุข ให้เป็นทานแก่ พราหมณ์ ก็บังเกิดมีความบันลือลั่น น่าสะพรึงกลัวขน พองสยองเกล้า