อยากไปฟังธรรมที่ศาลาสุธัมมา

ที่สวรรค์มีอารมณ์ที่น่ารื่นรมย์ น่าเพลิดเพลินมากมาย คงจะไปเที่ยวเพลินเสียมากกว่า

จะไปฟังธรรม ... ควรสะสมการฟังธรรมตั้งแต่วันนี้ให้มาก อย่าหวังน้ำบ่อหน้าเลย..
ขออนุโมทนาครับ

ดิฉันเคยคิดเช่นเดียวกับคุณ Kanchana.c คิดว่า เมื่อเราตายไปแล้ว ถ้าเราได้ไปสวรรค์ เราต้องอยากฟังธรรมแน่ๆ เลย หารู้ไม่ว่า ขนาดอยู่ในโลกมนุษย์ ก็มีบ่อย ที่รู้สึกไม่อยากฟังธรรม คืออยากจะเที่ยวเล่น เพลิดเพลินไปก้บสิ่งต่างๆ มากกว่า ข้อคิดและความเห็นของ คุณ Kanchana.c และ อาจารย์ Prachern จึงช่วยกระตุ้น สติ เป็นอย่างดี แม้แต่ขณะที่ศึกษาธรรมะ ก็ยังอุตส่าห์ คิดเพ้อฝัน ไปไกลถึงสิ่งที่ยังมาไม่ถึง แล้วผู้ที่ยังไม่ได้เริ่มศึกษาล่ะคะ จะเป็นอย่างไร

แล้วแต่กำลังของการสะสม เมื่อเหตุปัจจัยพร้อมก็เกิดไม่ต้องคำนึงถึงเวลาและสถานที่

ผลในปัจจุบันมีได้เพราะเหตุในอดีต เมื่อกำลังของกุศลสร้างเหตุในปัจจุบันดี ผลใน

อนาคตก็สมควรแก่เหตุ

ศาลาสุธัมมา คงน่ารื่นรมย์ (ขอไปด้วยคน) แต่ว่า

ที่นี่ก็น่ารื่นรมย์

พระสัมพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้นในโลก ในกาลบางครั้งบางคราว

การที่พระสัมพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้นในโลก ๑

การได้กำเนิดเป็นมนุษย์ ๑ การแสดงสัทธรรม ๑

ที่จะพร้อมกันเข้าได้ ............ หาได้ยากในโลก

ชนผู้ใคร่ต่อประโยชน์ จึงควรพยายามในกาลดังกล่าวมานั้น

ที่ตนพอจะรู้จะเข้าใจพระสัทธรรมได้

ขณะอย่าล่วงเลยท่านทั้งหลายไปเสีย

เพราะบุคคลที่ปล่อยเวลาให้ล่วงไป

พากันยัดเยียดในนรก ย่อมเศร้าโศกอยู่

ขออนุโมทนาครับ

ขึ้นอยู่กับการสะสมฝักใฝ่ในการฟังธรรมมากกว่า หรือชอบเที่ยวมากกว่า เพราะบางคน

มีทรัพย์ มีเวลามีโอกาสแต่ก็ไม่ไป ก็เลือกที่จะมามูลนิธิ ฯลฯ ฟังธรรมหรือฟังอยู่กับบ้านค่ะ

อยากได้ไปฟังธรรมที่ศาลาสุธรรมาเหมือนกันค่ะ

แต่ว่า...สวรรค์...ก็ไม่รู้จะมีโอกาสได้ไปหรือไม่

เพราะรู้ตัวว่ายังเป็นผู้ประมาทอยู่ โอกาสหล่นไปในอบายทุคติจึงมีง่ายกว่า

ฉะนั้น การฟังขณะนี้ วันนี้ ในภพชาตินี้ จึงเป็นขณะที่สำคัญที่สุดไม่ว่าจะฟังจากที่ใด

และจะขอฟังไปจนกว่า...จรดเยื่อในกระดูก จริงๆ

...ซึ่งคงอีกนาน...

ขออนุโมทนา กระทู้เตือนสติ ของป้าแดง

ขออนุโมทนาคำเตือนของ อ.ประเชิญ และความคิดเห็นของทุกท่านค่ะ

ทุกอย่างเป็นไปตามเหตุปัจจัย ไม่ควรลืมว่าไม่พ้นไปจากสภาพธรรม มีเหตุปัจจัยก็ฟัง

ไม่มีเหตุปัจจัยก็ไม่ฟัง ใครเลือก ใครบังคับอะไรได้ รู้ว่าดีมีประโยชน์หากมีเหตุปัจจัยก็ไม่

ฟัง ธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตา มั่นคงตรงนี้ อยู่กับขณะนี้ ปัจจุบัน อนาคตยังมาไม่ถึง อดีต

ผ่านไปแล้ว หากสติเกิดก็ย่อมฟัง สติไม่เกิดก็ไม่ฟัง เบาสบายเพราะเข้าใจว่าอนัตตา จะ

เกิดภพภูมิไหน ใครเลือกได้ เมื่อเกิดภพภูมิที่เป็นสวรรค์ก็หลงลืมสติเป็นธรรมดา เพราะมีสิ่ง

ให้เพลิดเพลิน แต่ผู้ที่สะสมความเข้าใจมาแล้ว เมื่อมีผู้เตือนในภพนั้นสติก็เกิดระลึกได้ หรือ

ระลึกขึ้นได้เองดังพระสูตร

คลิกที่นี่...... โสตานุคตสูตร .. อานิสงส์การฟังธรรม

การฟังธรรมไม่ไร้ผลหากมีความเข้าใจ แม้ว่าจะเกิดในสวรรค์ การไม่ฟัง การหลงลืม

สติเป็นของธรรมดา แม้ท้าวสักกะ (พระอินทร์) บางคราวก็ไปฟังธรรมจากพระพุทธเจ้า

แล้วก็ไปเพลิดเพลินในสวรรค์ พระมหาโมคคัลลานะ จึงถามธรรมที่ได้ฟังจากพระ-

พุทธเจ้า ท้าวสักกะตรัสว่าท่านลืมเพราะเพลิดเพลินสิ่งต่างๆ จนพระมหาโมคคัลลานะ

ทำให้สังเวชสลดใจ ท้าวสักกะก็กลับได้สติ (จูฬตัณหาสังขยสูตร)

จะเห็นได้ว่าเป็นเรื่องธรรมดา แต่การสะสมปัญญา ความเข้าใจธรรมไม่ไร้ผล แม้จะอยู่

ในสวรรค์ แม้สติจะเกิดช้าเพราะความเพลิดเพลิน แต่สติย่อมจะเกิดขึ้นได้ ที่จะฟังธรรม

เหมือนกับท่านทั้งหลาย และเจ้าของกระทู้เอง ที่กลับมาสนทนาธรรมหลังจากหลงลืมสติ

การได้เกิดเป็นมนุษย์ประเสริฐยิ่งนักเพราะเป็นสถานที่ที่เหมาะสมในการอบรมปัญญา

ได้เป็นอย่างดี แม้เทวดาทั้งหลายเมือเห็นเทวดาท่านใดจะจุติจากการเป็นเทวดาก็

ใหพรกับเทวดาผู้นั้นว่า พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อิติวุตตก เล่ม ๑ ภาค ๔ - หน้าที่ 502

เมื่อใด เทวดาจะต้องจุติจากเทพนิกายเพราะความสิ้นอายุ เมื่อนั้น เสียง ๓อย่างของเทวดาทั้งหลายผู้พลอยยินดี ย่อมเปล่งออกไปว่า แน่ะท่านผู้เจริญ ท่านจากเทวโลกนี้ไปแล้วจงถึงสุคติ จงถึงความเป็นสหายแห่งมนุษย์ทั้งหลายเถิด ท่านเป็นมนุษย์แล้ว จงได้ศรัทธาอย่างยิ่งในพระสัทธรรม ศรัทธาของท่านนั้นพึงเป็นคุณชาติตั้งลงมั่น มีมูลเกิดแล้ว มั่นคงในพระสัทธรรมที่พระตถาคตประกาศดีแล้วอันใครๆ พึงนำไปมิได้ตลอดชีพ ท่านจงละกายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริต และอย่ากระทำอกุศลกรรมอย่างอื่นที่ประกอบด้วยโทษ กระทำกุศลด้วยกาย ด้วยวาจาให้มาก กระทำกุศลด้วยใจหาประมาณมิได้ หาอุปธิมิได้ แต่นั้นท่านจงกระทำบุญ อันให้เกิดสมบัติ (อุปธิ) นั้นให้มากด้วยทาน แล้วยังสัตว์แม้เหล่าอื่นให้ตั้งอยู่ในพระ-สัทธรรม ในพรหมจรรย์ เมื่อใดเทวดาพึงรู้แจ้งซึ่งเทวดาผู้จะจุติ เมื่อนั้นย่อมพลอยยินดีด้วยความอนุเคราะห์นี้ว่าแน่ะเทวดา ท่านจงมาบ่อยๆ .

บทว่า มนุสฺสภูโต ความว่า เกิดแล้วในมนุษย์ทั้งหลายอีกอย่างหนึ่ง ได้แก่ถึงความเป็นมนุษย์ เพราะเหตุที่ผู้ที่เกิดในเทวโลกโดยมากยากที่จะได้ฟังพระธรรมเทศนาของพระตถาคตเจ้า ไม่เหมือนมนุษย์ทั้งหลาย เพราะฉะนั้น พระผู้มีพระ-ภาคเจ้าจึงตรัสว่า มนุสฺสภูโต ดังนี้. จะเห็นได่ว่าการได้เกิดเป็นมนุษย์ปรเสริฐยิ่งนัก แม้เทวดาทั้งหลายก็ให้พรให้เกิดเป็นมนุษย์กันเพราะได้มีโอกาสเจริญกุศลมากกว่าภพเทวดาทั้งหลาย รวมทั้งการอบรมปัญญาด้วย ขณะนี้ท่านทั้งหลายก็ได้ความเป็นมนุษย์แล้ว อย่าประมาทกับชีวิตเพราะชีวิตของทุกท่านเหลือน้อยแล้ว ดุจโคที่ถูกต้อนไปที่โรงเชือดฉะนั้น ไม่ประมาทในการเจริญกุศลทุกประการและอบรมปัญญา สาธุ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

กราบอนุโมทนาค่ะ

กระทู้นี้ถูกใจจริงๆ ครับ ขออนุโมทนา

ผมคนหนึ่ง เวลากระทำกุศลกรรมก็จะนึกในใจว่ากุศลนี้ขอให้ได้มีโอกาสได้ไปฟังธรรมที่ศาลาสุธัมมาตลอดไป เพราะเบื่อที่ต้องมาดิ้นรนในโลกมนุษย์ นั่งฟังธรรมกับคอมอยู่บ้าน สักพักก็มีเสียงอื่นมารบกวน และมีการงานที่ก่อให้เกิดความไม่พอใจอยู่เนืองนิตย์ แต่พอศึกษากระทู้นี้แล้ว จึงได้ทราบว่า อุปสรรคในการฟังธรรมบนสวรรค์ก็มีมากเช่นกัน นั่นคือโลภะ ที่รู้ทันได้ยาก เพราะใครๆ ก็ชอบอารมณ์ของโลภะ พาลให้หลงเพลินจนหมดอายุขัยในสวรรค์ได้ง่ายๆ

อยากไปเหมือนกันค่ะ แต่ขอไปในช่วงที่โลกมนุษย์ว่างจากพระพุทธศาสนาเท่านั้นค่ะ

เพราะโลกมนุษย์นี้ เป็นภพภูมิที่เหมาะแก่การสร้างบารมีเป็นที่สุด

แม้จะทุกข์แค่ไหนก็จะทนอยู่ต่อไปเรื่อยๆ ค่ะ

ขออนุโมทนา

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ