ไม่เปลี่ยน - ธรรมตัวจริงต้องมีลักษณะปรากฏ
ปฏิบัติธรรม
วันอาทิตย์ที่ 19 ตุลาคม 2551
ผู้ถาม หนูมีข้อสงสัยเกี่ยวกับธรรม ได้ยินท่านอาจารย์แสดงบ่อยๆ ว่าธรรมก็ปรากฏเฉพาะหน้าใช่ไหมคะ เมื่อเรารู้ลักษณะของธรรมที่ปรากฏเฉพาะหน้า ก็เป็นการพิจารณาที่ถูกต้อง แต่ว่าขณะที่เราเห็นปุ๊บ สมมติว่าเห็นแต่การสั่งสมของจิตในสังสารวัฏฏ์ที่ยาวนาน ก็รู้ลักษณะที่แตกต่างทันทีว่า สิ่งที่เห็นนี้แตกต่างกันคือ นี้เป็นสัณฐานอย่างนั้นๆ แล้ว ขณะที่ลักษณะนี้ปรากฏว่าเป็นสัณฐานอย่างนั้นๆ ก็เป็นธรรมที่ปรากฏขึ้นใช่ไหมคะ หมายถึงว่าก็เป็นธรรมชนิดหนึ่งจะเป็นความไม่รู้หรือเป็นความวิปลาส คือเมื่อเห็นแล้วก็รู้ถึงสัณฐานที่ต่างกันทันทีว่านี่อาจารย์ อาจารย์ท่านนี้ต่างกันแต่ก็เป็นความจริงซึ่งเป็นที่นี้ เมื่อพิจารณาว่าสิ่งนี้ก็เป็นธรรมชนิดหนึ่ง ที่รู้สัณฐานที่ต่างกัน จะถูกหรือจะผิดคะ
ท่านอาจารย์ช่วยกรุณาแนะนำด้วยค่ะ
อาจารย์ รู้ใช่ไหมคะ? .........
ผู้ถาม รู้ค่ะ รู้ว่าเห็นก็เป็นเห็น แต่ก็มีการติดต่อไปว่าสัณฐานอย่างนี้นะสัณฐานอย่างนี้ ต่างกับอย่างนี้ก็เป็นสภาวะของธรรมชนิดหนึ่ง ที่รู้สัณฐานที่ต่างกันก็เป็นธรรมซึ่งจะห้ามไม่ได้ว่า อย่ารู้สัณฐานอย่างนี้นะ ขอให้รู้ว่าเป็นสิ่งที่ปรากฏทางตาอย่างเดียว มันก็ไม่ใช่อย่างนั้น แต่เมื่อเห็นบุ๊ปในการสั่งสมว่า อันนี้นะดอกไม้ อันนี้ท่านอาจารย์ อันนี้มันก็เป็นความจริงนะคะ เรียกว่า เป็นธรรมได้ไหม ในเมื่อมันเป็นความจริงที่ปรากฏเฉพาะหน้า
อาจารย์ ดูเหมือนเข้าใจแล้ว แต่ยังสงสัยจึงถามว่าใช่หรือไม่ใช่ หมาย ความว่าอย่างไร ที่พูดมาทั้งหมด
ผู้ถาม ก็หมายความว่า ก็มันเป็นความจริง
อาจารย์ แล้วมันก็เป็นความจริง แล้วจะหมายความว่าอย่างไรต่อไป
ผู้ถาม คือผู้ร่วมสนทนาถามสหายธรรมว่ายังไม่ถูกหรอก เพราะยังเป็น จิตที่วิปลาสอยู่ แต่หนูก็คิดในใจเรายังไม่มีปัญญาพอวิปลาส อันนี้ มันก็เป็นธรรมชนิดหนึ่ง มันเป็นลักษณะของวิปลาส
อาจารย์ ตอบเขาได้เลย ตอบคนที่พูดนั่นแหละ "วิปลาสก็จริง"
ผู้ถาม ก็ธรรมคือการศึกษาในสภาวะที่มีจริง อะไรมีจริง ก็รู้ในลักษณะ ของสิ่งที่มีจริง
อาจารย์ ตอบเขาไปเลย "ก็จริงนี่คะ"
ผู้ถาม หนูก็สงสัยว่า ที่หนูพิจารณาอย่างนี้ถูกต้องหรือไม่
อาจารย์ ตอนนี้ละ ตอนแรกหายไปไหนล่ะ ที่พูดว่าจริงๆ ๆ โน่นก็จริง นี่ ก็จริง
ผู้ถาม ธรรมตัวจริงต้องมีลักษณะปรากฏให้เห็น เป็นอะไร มันก็เป็น ธรรมอาจารย์ ไม่เปลี่ยน ทำไมจะต้องเปลี่ยนคะ ในเมื่อจริง ไม่เข้าใจว่าเปลี่ยน ทำไม
