โพธิปักขิยธรรม ๓๗ [อภิธัมมัตถสังคหบาลี]
อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 313
ในโพธิปักขิยสังคหะ พึงทราบสติปัฏฐาน ๔ คือ กายานุปัสสนาสติปัฏฐาน ๑เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน ๑ จิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน ๑ ธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน ๑ ฯ สัมมัปปธาน ๔ คือ เพียรละบาปอกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้ว ๑ เพียรเพื่อระวังบาปอกุศลธรรมที่ยังไม่เกิดไม่ให้เกิดขึ้น ๑ เพียรยังกุศลธรรมที่ยังไม่เกิดให้เกิดขึ้น ๑ เพียรเพื่อความเจริญยิ่งๆ ขึ้นไป แห่งกุศลธรรมที่เกิดแล้ว ๑ ฯ อิทธิบาท (คุณเครื่องให้สำเร็จความประสงค์) ๔ อย่าง คือ ฉันทิทธิบาท อิทธิบาทคือฉันทะ ๑ วิริยิทธิบาท อิทธิบาทคือวิริยะ ๑ จิตติทธิบาทอิทธิบาทคือจิตตะ ๑ วีมังสิทธิบาท อิทธิบาทคือวีมังสา ๑ ฯ อินทรีย์ (ธรรมเป็นใหญ่) ๕ อย่าง คือ สัทธินทรีย์ อินทรีย์คือ ศรัทธา ๑วิริยนทรีย์ อินทรีย์คือวิริยะ ๑ สตินทรีย์ อินทรีย์คือสติ ๑ ฯ สมาธินทรีย์อินทรีย์คือสมาธิ ๑ ปัญญินทรีย์ อินทรีย์คือปัญญา ๑ ฯ พละ (ธรรมเป็นกำลัง) ๕ อย่าง คือ สัทธาพละ กำลังคือ ศรัทธา ๑วิริยพละ กำลังคือวิริยะ ๑ สติพละ กำลังคือสติ ๑ สมาธิพละ กำลังคือสมาธิ ๑ ปัญญาพละ กำลังคือปัญญา ๑ ฯ โพชฌงค์ ๗ คือ สติสัมโพชฌงค์ ๑ ธัมมวิจยสัมโพชฌงค์ ๑ วิริยสัมโพชฌงค์ ๑ ปีติสัมโพชฌงค์ ๑ ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์ ๑ สมาธิสัมโพชฌงค์ ๑ อุเปกขาสัมโพชฌงค์ ๑ ฯ องค์มรรค ๘ คือ สัมมาทิฏฐิ ๑ สัมมาสังกัปปะ ๑ สัมมาวาจา ๑ สัม-มากัมมันตะ ๑ สัมมาอาชีวะ ๑ สัมมาวายามะ ๑ สัมมาสติ ๑ สัมมาสมาธิ ๑ฯ ก็บรรดาธรรมเหล่านี้ สัมมาสติอย่างเดียวเท่านั้น ท่านเรียกว่า สติปัฏฐาน ๔ฯ และสัมมาวายามะ (อย่างเดียวเท่านั้น) ท่านเรียกว่า สัมมัปปธาน ๔ เหมือนกัน ฯ