ในวินัยพระที่ว่า ผู้เข้าไปยังละแวกบ้านไม่ควรไหว้ หมายถึงอะไรครับ?

คำว่า ละแวกบ้าน หมายถึงเขตบ้าน คือไม่ใช่บริเวณป่า หรือไม่ใช่อาราม

ดังนั้น เวลาเข้าเขตบ้าน อันเป็นที่อยู่อาศัยของคฤหัสถ์ ทรงบัญญัติพระวินัยว่า

พระภิกษุไม่ควรกราบไหว้กัน เพราะไม่สะดวกด้วยประการทั้งปวง เพราะการไหว้

รวมถึงการก้มลงกราบด้วยเบญจางคประดิษฐ์ด้วยครับ

นโม อาสยานุสยญาณสฺส : ขอนอบน้อมอาสยานุสยญาณ

สวัสดีครับ คุณเต๋า, คุณประเชิญ ขอร่วมสนทนาด้วยคน ครับ.

1. เรื่องละแวกบ้านนี้ จำเป็นต้องทำความเข้าใจ ธรรมเนียมโบราณว่า สมัยโบราณนั้น ระหว่างป่ากับหมู่บ้าน จะมีเสาหรือกำแพงกั้นเอาไว้ ที่เรียกว่า เสาอินทขีลนั่นเองครับ.

พระภิกษุจะอยู่ในป่า ส่วนคฤหัสถ์โดยมากจะอยู่ในหมู่บ้าน จะบิณฑบาตรคราหนึ่งพระภิกษุจึงจะเข้าหมู่บ้านไปทางประตูของกำแพงเมือง.

เขตบ้าน เขตเมือง จึงมีด้วยประการดังกล่าวมานี้.

ส่วนถ้าว่ากันโดยสมัยแล้ว ยุคนี้ เว้นแค่วัด สถานที่ตั้งใจว่าจะพักอยู่เท่านั้น และป่าที่อื่นควรเรียกว่าละแวกบ้านหมด.

2. เรื่องคำว่าไหว้ (วันทนา) ที่พบในพระวินัย หมายถึง การกราบ ครับ, แต่ไทยเราแปลไปเองว่าไหว้ ซึ่งไม่ตรงกับคำอธิบายในพระไตรปิฎกบางแห่ง ครับ.

ขอบคุณครับ

ครับ

ในพระไตรปิฏกก็มีแสดงไว้ มีพระภิกษุรูปหนึ่งเที่ยวบิณฑบาตรในละแวกบ้าน

ตอนกลางคืน ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งตกใจ พระพุทธเจ้าก็ทรงบัญญัติสิกขาบท

ไม่ให้ภิกษุบิณฑบาตรในยามวิกาลค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ