ความเป็นอยู่วันเดียว ประเสริฐกว่า

[เล่มที่ 41] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๒

โย จ วสฺสสตํ ชีเว อปสฺสํ อมตํ ปทํเอกาหํ ชีวิตํ เสยฺโย ปสฺสโต อมตํ ปทํ.

"ก็ผู้ใด ไม่เห็นบทอันไม่ตาย พึงเป็นอยู่ ๑๐๐ ปี ความเป็นอยู่วันเดียวของผู้เห็นบทอันไม่ตายประเสริฐกว่า ความเป็นอยู่ของผู้นั้น."