ความผูกโกรธ

 
เมตตา
วันที่  28 ก.ย. 2552
หมายเลข  13740
อ่าน  2,493

พระสุตตันตปฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เลม ๑ ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 65

อกฺโกจฺฉิ มํ อวธิ มํ อชินิ มํ อหาสิ เม เย จ ตํ อุปนยฺยนฺติ เวรํ เตสํ น สมฺมติ. อกฺโกจฺฉิ มํ อวธิ มํ อชินิ มํ อหาสิ เม เย จ ตํ นูปนยฺหนฺติ เวรํ เตสูปสมฺมติ.

"ก็ชนเหล่าใด เข้าไปผูกความโกรธนั้นไว้ว่า 'ผู้โน้นได้ด่าเรา ผู้โน้นได้ตีเรา ผู้โน้นได้ชนะเรา ผู้โน้นได้ลักสิ่งของของเราแล้ว' เวรของชนเหล่านั้น ย่อมไม่ระงับได้, ส่วนชนเหล่าใดไม่เข้าไปผูกความโกรธนั้น ไว้ว่า 'ผู้โน้นได้ด่าเรา ผู้โน้นได้ติเรา ผู้โน้นได้ชนะเรา ผู้โน้นได้ลักสิ่งของของเราแล้ว' เวรของชนเหล่า นั้นย่อมระงับได้."


  ความคิดเห็นที่ 1  
 
suwit02
วันที่ 28 ก.ย. 2552

สาธุ

 
  ความคิดเห็นที่ 2  
 
chatchai.k
วันที่ 5 ส.ค. 2563

ขออนุโมทนาครับ

 
  ความคิดเห็นที่ 3  
 
สิริพรรณ
วันที่ 23 ส.ค. 2563

กราบนอบน้อมพระรัตนตรัยด้วยเศียรเกล้า

กราบบูชาพระคุณท่านอาจารย์สุจินต์ ด้วยความเคารพอย่างสูงยิ่ง

ความเข้าใจธรรมจากการศึกษาพระธรรม จึงเห็นโทษของความโกรธ และได้ทราบว่า แม้ความโกรธเกิดขึ้น ก็ต้องเพราะเหตุปัจจัย เกิดแล้วก็ดับไป แล้วจะโกรธอะไรในสิ่งที่เกิดแล้วดับเช่นกัน

กราบขอบพระคุณและยินดีในกุศลพี่เมตตาด้วยค่ะ

 
  ความคิดเห็นที่ 4  
 
chatchai.k
วันที่ 26 ส.ค. 2563

ขออนุโมทนาครับ

 
เขียนความคิดเห็น กรุณาเข้าระบบ