เรื่องนางลาชเทวธิดา

[เล่มที่ 42] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๓- หน้าที่ 14

"ถ้าบุรุษพึงทำบุญไซร้ พึงทำบุญนั้นบ่อยๆ พึง ทำความพอใจในบุญนั้น เพราะว่า ความสั่งสมบุญ ทำให้เกิดสุข"

แก้อรรถ

เนื้อความแห่งพระคาถานั้นว่า "ถ้าบุรุษพึงทำบุญไซร้ ไม่พึง

งดเว้นเสียด้วยเข้าใจว่า" เราทำบุญครั้งเดียวแล้ว, พอละ ด้วยบุญเพียง เท่านี้ พึงทำบ่อยๆ แม้ในขณะทำบุญนั้น พึงทำความพอใจ คือความ ชอบใจ ได้แก่ความอุตสาหะในบุญนั่นแหละ.

ถามว่า "เพราะเหตุไร? "

วิสัชนาว่า เพราะว่าความสั่งสมบุญให้เกิดสุข อธิบายว่า เพราะว่า ความสั่งสมคือความพอกพูนบุญ ชื่อว่าให้เกิดสุข เพราะเป็นเหตุนำความ สุขมาให้ในโลกนี้และโลกหน้า. ในกาลจบเทศนา นางเทวธิดานั้น ยืนอยู่ในที่สุดทาง ๔๕ โยชน์ นั่นแล ได้บรรลุโสดาปัตติผลแล้ว ดังนี้แล

เรื่องนางลาชเทวธิดา จบ