ทิฏฐิ ๒

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์เล่ม ๑ ภาค ๒ หน้าที่ 5

ทิฏฐิ ๒

ดูก่อนภิกษุทั้งหลายทิฏฐิ ๒ อย่าง เหล่านี้ คือ ภวทิฏฐิ และ วิภวทิฏฐิ

ดูก่อนภิกษุทั้งหลายก็สมณะ หรือพราหมณ์ เหล่าใดเหล่าหนึ่งเป็นผู้แอบอิงภวทิฏฐิ เข้าถึงภวทิฏฐิ หยั่งลงสู่ภวทิฏฐิ สมณะหรือพราหมณ์เหล่านั้น ชื่อว่า เป็นผู้ยินร้ายต่อ วิภวทิฏฐิ

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สมณะ หรือพราหมณ์เหล่าใดเหล่าหนึ่ง เป็นผู้แอบอิงวิภวทิฏฐิ เข้าถึงวิภวทิฏฐิ หยั่งลงสู่วิภวทิฏฐิ สมณะหรือพราหมณ์เหล่านั้น ชื่อว่า เป็นผู้ยินร้ายต่อ ภวทิฏฐิ

ดูก่อนภิกษุทั้งหลายสมณะ หรือพราหมณ์เหล่าใดเหล่าหนึ่งย่อมไม่รู้ทั่วถึง ความเกิด ความดับ คุณ โทษและ การถ่ายถอนแห่งทิฏฐิ ๒ อย่างเหล่านี้ ตามความเป็นจริงสมณะหรือพราหมณ์เหล่านั้น ยังมีราคะ ยังมีโทสะ ยังมีโมหะ ยังมีตัณหา ยังมีอุปาทาน ไม่ใช่ ผู้รู้แจ้ง ยังยินดีและยินร้าย เป็นผู้ยินดีในความเนิ่นช้า มีความเนิ่นช้า เป็นที่มายินดี

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สมณะหรือพราหมณ์เหล่าใด ยินดี พวกเขาย่อมไม่หลุดพ้นจากชาติ ชรา มรณะ ความโศก ความร่ำไรทุกข์กาย ทุกข์ใจ และความคับแค้นทั้งหลายเรากล่าวว่า ย่อมไม่หลุดพ้นไปจากทุกข์

สมณะหรือพราหมณ์เหล่าใดเหล่าหนึ่งย่อมรู้ทั่วถึงความเกิด ความดับ คุณ โทษและการถ่ายถอนแห่งทิฏฐิ ๒ อย่างเหล่านี้ ตามความเป็นจริง

สมณะหรือพราหมณ์เหล่านั้น เป็นผู้ปราศจากราคะ ปราศจากโทสะ ปราศจากโมหะ ปราศจากตัณหา ปราศจากอุปาทาน เป็นผู้รู้แจ้ง เป็นผู้ไม่ยินดีและยินร้าย มีความยินดีในความไม่เนิ่นช้า มีความไม่เนิ่นช้า เป็นที่มายินดี พวกเขา ย่อมหลุดพ้นจากชาติ ชรา มรณะ ความโศก ความร่ำไร ทุกข์กาย ทุกข์ใจ และความคับแค้นทั้งหลาย เรากล่าวว่า ย่อมหลุดพ้นไปจากทุกข์

ขออนุโมทนา