มูลปริยายสูตร

 
Khaeota
วันที่  8 ต.ค. 2552
หมายเลข  13904
อ่าน  1,068


พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 5

ข้อความบางตอนจาก มูลปริยายสูตร

ย่อมหมายรู้วิญญาณัญจายตนพรหม โดยความเป็นวิญญาณัญจาย-

ตนพรหม ครั้นหมายรู้วิญญาณัญจายตนพรหมโดยความเป็นวิญญาณัญ-

จายตนพรหมแล้ว ย่อมสำคัญหมายวิญญาณัญจายตนพรหม ย่อมสำคัญ

หมายในวิญญาณัญจายตนพรหม ย่อมสำคัญหมายโดยความเป็นวิญญาณัญ-

จายตนพรหม ย่อมสำคัญวิญญาณัญจายตนพรหมว่าของเรา ย่อมยินดียิ่งซึ่ง

วิญญาณัญจายตนพรหม. ข้อนั้นเพราะเหตุอะไร? เราตถาคตกล่าวว่า

เพราะเขาไม่ได้กำหนดรู้.


  ความคิดเห็นที่ 1  
 
suwit02
วันที่ 9 ต.ค. 2552

สาธุ

 
เขียนความคิดเห็น กรุณาเข้าระบบ