มโนทวารที่รู้อารมณ์ต่อจากปัญจทวารมีปรมัตถ์หรือบัญญัติเป็นอารมณ์ครับ
ก่อนอื่นต้องทราบก่อนนะครับว่า อารมณ์ของวิถีจิตทางปัญจทวารเป็นปรมัตถ์
เพียงอย่างเดียว ส่วนอารมณ์ทางมโทวาร มีทั้งปรมัตถ์และบัญญัติ มโนทวาร
วิถีที่รู้อารมณ์ต่อจากทางปัญจทวารวาระแรกมีปรมัตถธรรมเป็นอารมณ์ ส่วนวาระ
หลังๆ มีบัญญัติเป็นอารมณ์ ครับ
ขอเชิญคลิกอ่านเพิ่มเติมที่ มโนทวารวิถีจิตวาระแรก ไม่มีบัญญัติเป็นอารมณ์
เมื่อได้ศึกษาพระธรรมจึงได้ทราบว่ามโนทวารวิถีจิตแรก ไม่มีบัญญัติเป็นอารมณ์
เมื่อมโนทวารวิถีจิตแรกดับไปแล้ว มโนทวารวิถีจิตวาระหลังจึงมีบัญญัติเป็นรูปร่าง สัณฐานเป็นอารมณ์ ถ้าไม่ได้ศึกษาพระธรรมแล้วจะไม่มีทางรู้ได้เลย เมื่อมีความเข้า-
ใจแล้ว ก็ต้องอบรมเจริญปัญญาให้รู้สิ่งที่ควรรู้ยิ่ง คือ สิ่งที่กำลังปรากฏอยู่ขณะนี้ ซึ่งไม่พ้นไปจากวิถีจิตทางปัญจทวาร และวิถีจิตทางมโนทวารเลย ถ้าไม่เริ่มต้นอบรมให้
รู้ให้เข้าใจความจริงที่มีอยู่จริงที่กำลังปรากฏ ก็ไม่สามารถดับกิเลสได้เลย กิเลสไม่
ใช่ดับด้วยการคิดนึก แต่ดับได้ด้วยปัญญาที่เกิดจากการค่อยๆ อบรมให้มีให้เจริญขึ้น
เป็นลำดับ
ขออนุโมทนาในกุศลจิตค่ะ
ปํญญาเท่านั้นที่จะดับความไม่รู้ คือโมหะ ปัญญาไม่ใช่เกิดได้จากการรอคอย ไม่ใช่เกิดจากธรรมชาติเขาดับให้อยู่แล้ว แต่เกิดได้ด้วยการอบรมให้เข้าใจความจริง เมื่อ
มีความเข้าใจแล้วก็น้อมประพฤติปฎิบัติตาม อบรมความเข้าใจจนกว่าสังขารขันธ์จะ
ปรุงแต่งให้สติปัฎฐานเกิดระลึกรู้ในลักษณะสภาพธรรมตรงตามความเป็นจริง ค่อยๆ
ละความไม่รู้ในลักษณะสภาพธรรมว่าไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตนก่อนซึ่งต้องอบรมอีกยาว
นานมาก เรื่องหมดความสำคัญตนก็ยิ่งไกลแสนไกลเกินเอื้อม เพียงขั้นเข้าใจเท่านั้นไม่สามารถหมดความสำคัญตน ไม่สามารถดับกิเลสใดๆ ได้ทั้งสิ้น
ปัญญาเท่านั้นที่จะประหานกิเลส ดับกิเลสได้
ไปประหาร รบราฆ่าฟัน...นั้นเป็นเรื่องราวของความคิดนึกแล้ว
คิดเป็นสภาพธรรมที่มีจริง แต่เรื่องราวที่คิดไม่มีจริง
จาก link ที่พี่ให้มาเขียนว่า.....
เมื่อวิถีจิตทางปัญจทวาร (ทวารหนึ่งทวารใด) ดับหมดแล้ว ภวังคจิตเกิดคั่นหลายขณะแล้ว มโนทวารวิถีจิตก็เกิดสืบต่อ มโนทวารวิถีจิตวาระแรกมีอารมณ์หนึ่งอารมณ์ใดใน ๕ อารมณ์ที่เพิ่งดับไปทางปัญจทวารนั่นเองเป็นอารมณ์ มโนทวารวิถีจิตวาระแรกที่เกิดต่อจากปัญจทวารวิถีจิตนั้น ยังไม่มีบัญญัติเป็นอารมณ์
ผมขอถามเพิ่มครับว่า ก็ในเมื่อรูปที่เป็นอารมณ์ทางปัญจทวารดับไปหมดแล้ว ดังนั้นอารมณ์ที่ มโนทวารวิถีจิตวาระแรกมีอารมณ์หนึ่งอารมณ์ใดใน ๕ อารมณ์ที่เพิ่งดับไปทางปัญจทวารเป็นอารมณ์ ก็ต้องเป็นอารมณ์ที่ไม่มีจริง ซึ่งก็น่าจะเป็นบัญญัติแล้ว (ถึงแม้จะเป็นบัญญัติจากปรมัตถ์) เพราะเป็นอารมณ์ที่ไม่มีสภาวะที่มีจริงๆ รองรับ แต่ทำไมถึงกล่าวว่าไม่มีบัญญัติเป็นอารมณ์ครับ ขอบคุณครับ