ธรรมจับใจจากอินเดีย...27 ตค - 3 พย 2552 [4] จบ
ขอนอบน้อมแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองด์นั้น
มีโรคอะไรบ้างคะ โรคโลภะ ติดหมดเลย...ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจบริโภคโรคไปเท่าไรแล้วคะนี่ ตั้งแต่เช้ามา ไม่รู้เลยค่ะ โรคทั้งนั้นเลยนะคะ รักษาก็แสน...ที่จะยากต้องเป็นผู้ที่เห็นประโยชน์จริงๆ ว่าเราป่วย...นะคะ เป็นไข้หนัก เป็นโรคเรื้อรังและหนทางเดียวที่จะรักษาโรคต่างๆ นี้ได้ก็คือว่า ความเข้าใจพระธรรมเพราะว่าวันนี้ยังไม่ถึงไหนเลยค่ะ ก็บริโภคโรคเยอะแยะ แล้วใช่ไหมคะ ก็เป็นอย่างนี้ค่ะ พี่เลี้ยงใจดีก็ไม่รู้จะทำอย่างไรนะคะเพื่อนฝูงที่ใจดีก็ไม่รู้จะทำอย่างไรนะคะ ก็เป็นอย่างนี้นะคะ แล้วก็...เดี๋ยวก็เข้าใจธรรมหน่อยหนึ่ง เกื้อกูลกัน ดีต่อกัน...
ขออนุโมทนาในกุศลจิตทุกๆ ท่าน
หากไม่ได้พบกัลยาณมิตรอย่างท่านอาจารย์
ก็ไม่มีทางรู้ว่าในแต่ละวันได้บริโภคโรคมากขนาดไหน...
กราบท่านอาจารย์อย่างสูงค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
โรค หมายถึง สภาพที่เสียดแทง, โรคทางกาย เสียดแทงกายให้ได้รับความเจ็บปวด ทรมาน แต่โรคทางใจ คือ กิเลส เป็นสภาพที่ทำให้จิตเศร้าหมอง ย่อมเสียดแทงจิตใจของสัตว์ทั้งหลายให้เร่าร้อน และไม่ให้ออกไปจากวัฏฏะ
ในวันหนึ่งๆ คนส่วนมากมักจะคิดถึงสุขภาพของร่างกาย เห็นโทษภัยของความเจ็บไข้ได้ป่วย และมีความปรารถนาที่จะหายจากโรคภัยไข้เจ็บที่ตนเองเป็น, ตามความเป็นจริงแล้ว โรคทางกาย สามารถรักษาให้หายได้ แต่มีโรคอีกอย่างหนึ่งที่ชาวพุทธไม่ควรมองข้าม นั่นก็คือ โรคทางใจ (โรคกิเลส) ซึ่งถ้าพิจารณาแล้วจะเห็นได้ว่าเต็มไปด้วยโรคทางใจ จริงๆ และที่สำคัญ โรคทางใจ เป็นโรคที่เห็นยาก เมื่อเป็นเช่นนี้ โรคทางใจจึงรักษาได้ยาก กว่าโรคทางกาย ต้องอาศัยการเวลาอันยาวนานในการอบรมเจริญปัญญา สะสมความเข้าใจถูก เห็นถูก ไปตามลำดับ พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสไว้ดีแล้ว เท่านั้น ที่จะเป็นเครื่องรักษาโรคทางใจได้ ตามลำดับขั้นจนกว่าจะถึงความเป็นผู้ไม่มีโรคทางใจอีกเลย นั่นก็คือ บรรลุเป็นพระอรหันต์ ครับ ...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
เนื่องจากโรคที่เป็นมาเนินนานแสนโกฏิกัปป์ จนเชื้อโรคลุกลามเข้าไปในกระแสเลือดแล้ว ทำให้การรักษาต้องใช้เวลาอีกนานมาก แต่ก็ยังมีบุญเก่าอยู่บ้างจึงได้พบผู้มีเมตตานำยาที่ประเสริฐที่สุดมารักษา แม้จะยังไม่หายจากโรค แต่บางขณะอาการก็พอทุเลาบ้าง ตราบที่มีการรักษาอย่างต่อเนื่อง โอกาสหายจากโรคคงจะพอหวังได้ แต่ไม่ใชชาตินี้แน่นอน
ขออนุโมทนาค่ะ
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนา
เขียนว่า จบ ก็ดี สบายใจดี ดีมากๆ
รู้ว่าเป็นโรค...ยังคิดจะรักษา
ถ้าไม่รู้ว่าเป็นโรค..อาจคิดว่าเป็นขนมที่ควรบริโภคต่อ..ไม่มีทางคิดถึงเรื่องรักษา..เลย
อนุโมทนาคะ
ต้องเป็นผู้ที่เห็นประโยชน์จริงๆ ว่าเราป่วย...นะคะ เป็นไข้หนัก เป็นโรคเรื้อรัง และหนทางเดียวที่จะรักษาโรคต่างๆ นี้ได้ก็คือว่า ความเข้าใจพระธรรม
กราบอนุโมทนาค่ะ
ขออนุโมทนา และขอบคุณ คุณแก้วตา มากๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ขอกราบอนุโมทนาท่านอาจารย์สุจินต์ ที่เคารพอย่างสูงยิ่ง
เพราะหลายๆ โรคนำความสุขมาให้......เลยประมาทและไม่คิดจะรักษา
อย่างเช่น "โรคติดใจ" นี่ไงค่ะ
เพลิดเพลินกันไป.....จนลืมตายกันก็เยอะค่ะ
ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ
โดยเฉพาะท่านอาจารย์ที่กรุณาบอกยารักษาโรค
และคุณแก้วตาที่กรุณาแบ่งปันประสบการณ์ทางธรรมค่ะ