บารมีในชีวิตประจำวัน [การสะสมอบรมบารมี]
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ทุกคนย่อมปรารถนา บารมีทั้ง ๑๐ แต่กว่าจะถึงพร้อมได้ ก็ต้องค่อยๆ สะสม อบรมไป ทีละเล็ก ทีละน้อย ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับ ความสามารถในการเห็นประโยชน์ และ การพิจารณาสภาพธรรม ของแต่ละบุคคล เพราะว่า เป็นอนัตตา คือ ไม่อยู่ในอำนาจบัญชา
ก่อนที่จะได้ฟังพระธรรม อกุศลจิต ย่อมเกิดมากและ ไม่มีความรู้ ไม่มีความเข้าใจเรื่องการอบรมเจริญมรรคมีองค์ ๘ แต่เมื่อได้ฟังพระธรรมแล้ว ย่อมมีความเข้าใจเรื่องการอบรมเจริญปัญญา แต่ทั้งๆ ที่เข้าใจแล้วว่า วันหนึ่งๆ สัมมาสติ จะเกิดขึ้นระลึก รู้ลักษณะของสภาพธรรม น้อยมาก เพราะฉะนั้น ควรรู้จักตัวเองตามความเป็นจริง ว่า เพราะเหตุใด สัมมาสติ จึงเกิดน้อย แม้ว่าจะเข้าใจหนทางแล้ว แม้จะรู้ว่า หนทางนี้ เป็นหนทางอบรมเจริญปัญญาเป็นหนทางเดียวที่จะรู้แจ้งอริยสัจจธรรม แต่เพราะเหตุใดสัมมาสติ จึงไม่เจริญ ตามหนทางที่เข้าใจแล้ว เพราะเหตุว่า ทุกคนซึ่งยังมีกิเลส เปรียบเหมือน ผู้ที่เป็นโรค จึงควรพิจารณาว่า จะรักษาโรคที่กำลังเป็นอยู่ให้เป็นผู้ที่แข็งแรง และ สามารถที่จะเดินทางไกล คือ มรรคมีองค์ ๘ เพื่อให้ถึงจุดหมายปลายทาง คือ การรู้แจ้งอริยสัจจธรรมได้อย่างไร
ข้อความบางตอนจากหนังสือ บารมีในชีวิตประจำวันโดย อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์
... ขออนุโมทนา ...
ขอนอบน้อมแด่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
ทุกอย่างเป็นอนัตตาจริงครับยากที่สุดที่จะเข้าใจ ตอนเช้ายังพิจารณาศีล รูปธรรม นามธรรมอยู่ ตอนบ่าย โทสะเกิดมาก วุ่นวายไปหมดหาแก่นสารไม่ได้เลย เปรียบเหมือนโรคร้ายที่ยังคงติดอยู่อีกนานแสนนาน (อาจเป็นกัปป์)
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ