เกิดมาเพื่อทำหน้าที่ทุกอย่างให้ดีที่สุด

ข้อความบางตอน

ท่านอาจารย์...

ดีที่สุดคือไม่หวัง เพราะทุกสิ่งที่มีเหตุปัจจัยก็จะต้องเกิดอยู่แล้ว

ไม่ว่าจะหวังหรือไม่หวังก็ตาม แม้แต่เพียงหวังก็เป็นทุกข์แล้ว

เพราะฉะนั้น ถ้าไม่อยากทุกข์ ก็อย่าหวัง

เกิดมาเพื่อทำหน้าที่ทุกอย่างให้ดีที่สุด

ไม่หวังอะไรตอบแทนเลย จากสิ่งที่ทำไปแล้วนั้น ก็เป็นผลดีก็ดี

แต่ก็ไม่ได้หวังว่าจะต้องดีขึ้นถึงขั้นนั้นขั้นนี้ เมื่อทำดีที่สุดแล้วสบายใจ

เพราะไม่ต้องเดือดร้อนว่าทำไม่ค่อยจะดี ฉะนั้น จึงทำทุกอย่างให้ดีที่สุด

เพื่อกันความเดือดเนื้อร้อนใจ เมื่อทำดีที่สุดแล้ว อะไรจะเกิดก็เกิด

ถ้าดีก็ดี ถ้าไม่ดีก็ช่วยไม่ได้ และก็ไม่ต้องการให้ใครมาชมด้วย

เพราะถ้าทำดีแล้ว หวังให้ใครชมก็จะเป็นทุกข์อีกแล้ว

ว่าอุตส่าห์ทำแทบตายไม่เห็นมีใครชมเลย กลายเป็นว่าทำดีเพื่อต้องการให้คนชม

ฉะนั้น จะต้องไม่หวั่นไหวกับคำชมหรือคำติ ทำอย่างดีที่สุดแล้วไม่หวังเลยว่า

อะไรจะเกิด ไม่ต้องแบกโลก เช่น ถ้ามีพี่น้องหลายคน ก็ไม่ต้องมานั่งคิดว่า

พ่อแม่รักเราไหม รักเรามากกว่า เท่าพี่น้องคนอื่นไหม ถึงพ่อแม่ไม่รักเรา

แต่เรารักพ่อแม่ เราก็สบายใจ นอกจากพ่อแม่แล้วก็ยังมาถึงเพื่อนฝูงอีก

ใครจะรักเราหรือไม่รักเรา ก็เรื่องของเขา เราไม่สนใจ แต่เราเป็นมิตร

กับเขาและหวังดีต่อเขา ก็สบายใจ เราไม่กังวลถึงความไม่ดีของคนอื่น

แต่เรามีหน้าที่ ที่จะพัฒนาปรับปรุงเจริญปัญญาของเราเอง แล้วยังช่วย

คนอื่นได้ด้วยการกระทำของเรา ด้วยคำพูดของเรา ด้วยความคิดของเรา

คือเราไม่เป็นภัยกับใครเลย พอใครโกรธนิดหนึ่ง เราก็รู้ว่าเขากำลังมีทุกข์แน่ๆ

จากความไม่ชอบขณะนั้น ทุกอย่างไม่เที่ยง แล้วเราก็อยู่ทำสิ่งที่เป็นประโยชน์

ทั้งสองฝ่าย ไม่เอาความทุกข์ไปให้ใคร แล้วไม่เอาความทุกข์

มาให้ตัวเราด้วย กว่าจะเป็นตัวเราคนนี้ เราจะสะสมมาแล้วกี่ชาติ

แม้แต่การนั่ง การยื่น การเดิน การนอนของแต่ละคน

ก็ต้องสะสมมา ซึ่งในชาตินี้ก็สะสมมาตั้งแต่เด็ก....