ได้ยินแล้วคิด_21

พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ ปฐมภาค เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 191

พระองค์จึงตรัสว่า

สิ่งที่ควรรู้ยิ่ง เราได้รู้ยิ่งแล้ว สิ่งที่ควรให้เจริญ เราก็ให้เจริญแล้ว และสิ่งที่ควรละ เราก็ละได้แล้ว เพราะเหตุนั้นพราหมณ์ เราจึงเป็นพระพุทธเจ้า. *

สิ่งที่ควรรู้ยิ่ง..คือธรรมะที่กำลังปรากฏรู้เพื่อละ

เชิญคลิกอ่าน...สิ่งที่ควรรู้ยิ่ง [ทุติยปหานสูตร]

พอจะเทียบเคียงกับข้อความนี้ได้บ้างไหมคะ

เมื่อพิจารณาอรรถอยู่ ธรรมทั้งหลายย่อมควรซึ่งการเพ่ง เมื่อธรรมควรซึ่งการเพ่งมีอยู่ ฉันทะย่อมเกิด ผู้มีฉันทะเกิดแล้ว ย่อมอุตสาหะ ครั้นอุตสาหะแล้ว ย่อมพิจารณา ครั้นพิจารณาแล้วย่อมตั้งความเพียร ผู้ที่มีความเพียร ย่อมกระทำให้แจ้งซึ่งปรมัตถสัจ ดัวยกาย และเห็นแจ้งแทงตลอดซึ่งปรมัตถสัจนั้นด้วยปัญญา

จาก...อรรกถามหาจุนทเถรคาถา

ขออนุโมทนาครับ

สิ่งที่ควรรู้ รู้จิตของตนเองว่าขณะนี้จิตเป็นกุศล หรือจิตเป็นอกุศล

ขณะนี้เป็นผู้หลงลืมสติ หรือเป็นผู้มีปกติเจริญสติปัฏฐานค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

"สิ่งที่ควรรู้ยิ่ง"

ได้ยินแล้วคิด...อะไร...ขณะใด...เมื่อไร

สิ่งที่ควรรู้ยิ่ง คือ สิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏอยู่ขณะนี้ ไม่ว่าทางตา ทางหู

ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย หรือทางใจ เมื่อยังไม่รู้สิ่งที่กำลังปรากฏอยู่ในขณะนี้ จะไปรู้สิ่งที่ไม่ได้ปรากฏได้อย่างไร

อะไร >>> สิ่งที่มีจริง

ขณะใด >>> ขณะนี้

เมื่อไร >>> เมื่อกำลังปรากฏ

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านค่ะ

เป็นหัวข้อที่น่าสนใจ ขออนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

"สิ่งที่ควรรู้ยิ่ง" คือความจริงที่มีอยู่ทุกๆ ขณะ (ตามแต่กำลังของปัญญา) ค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

สิ่งที่ควรรู้ยิ่ง แสดงว่าเป็นสิ่งที่เรายังไม่รู้ อวิชชาไม่รู้ความจริง ขณะนี้เห็นเป็นสัตว์

บุคคล รู้ความจริงหรือยัง ยังเพราะอวิชชาความไม่รู้ปิดบังไม่ให้รู้ความจริง สิ่งที่ควรรู้ยิ่ง

ก็คือสิ่งที่ไม่ใช่สัตว์ บุคคล เรื่องราว แต่เป็นสภาพธรรมที่มีจริงในขณะนี้ ทำไมถึงควรรู้

ยิ่งเพื่อละความยึดถือในสิ่งที่ผิดว่ามีสัตว์ บุคคล ตัวตน ไม่มีสิ่งใดนอกจากธรรมที่มีจริง

ในขณะนี้ว่าเป็นสิ่งที่ควรรู้ยิ่ง เมื่อมีสิ่งที่ควรรู้ยิ่ง ก็ต้องมีสิ่งที่ไปรู้สิ่งนั้น คือปัญญา

ปัญญาที่อบรมเจริญมาจากขั้นการฟังให้เข้าใจว่าธรรมคืออะไร จนปัญญาเจริญมั่นคง

ปัญญาเกิดรู้ความจริงในสิ่งที่ควรรู้ยิ่งในขณะนี้ เป็นปรกติในชีวิตประจำวันครับ

อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์