มีธรรมเป็นเกาะ
กำจัดน้ำใจหยาบ สันดานบาปแห่งชายหญิง
สัตว์โลกได้พึ่งพิง ม ลบาปบำเพ็ญบุญ
ข้าขอประนตน้อม ศิรเกล้าบังคมคุณ
สัมพุทธการุณ ญ ภาพนั้นนิรันดร
[๗๔๐] ดูก่อนอานนท์ ก็ภิกษุพวกใดพวกหนึ่ง ในบัดนี้
ในกาลที่เราล่วงไปแล้วก็ดี จักเป็นผู้มีตนเป็นเกาะ มีตนเป็นที่พึ่ง
ไม่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง คือ มีธรรมเป็นเกาะ มีธรรมเป็นที่พึ่ง
ไม่มีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งอยู่
พวกภิกษุเหล่านี้นั้น ที่เป็นผู้ใคร่ต่อการศึกษา
จักเป็นผู้เลิศ
จาก จุนทสูตร (ว่าด้วยการปรินิพพานของพระสารีบุตร)
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๓๐ หน้า ๔๒๓-๔๔๒
........................................................
ด้วยความเคารพธรรม สมควรแก่ธรรม