เรื่อง เมื่อสังสารวัฏฏ์เปรียบเหมือนการเดินทาง

เรื่อง เมื่อสังสารวัฏฏ์เปรียบเหมือนการเดินทาง ที่ต้องเดินไปด้วยกัน จึงควรแบ่งกันโดยไม่เลือกครับ

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 166

ข้อความบางตอนจาก มัจฉริสูตร

ในลำดับนั้นแล เทวดาอื่นอีก ได้กล่าวคาถาทั้งหลายในสำนักพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า ชนเหล่าใด เมื่อของมีน้อยก็แบ่งให้ เหมือนพวกเดินทางไกลแบ่งของให้แก่ พวกที่เดินทางร่วมกัน ชนเหล่านั้น เมื่อ บุคคลเหล่าอื่นตายแล้ว ชื่อว่าย่อมไม่ตาย

บทว่า อทฺธานว สหาวชฺช อปฺปสฺสึ เย ปเวจฺฉนฺติ อธิบายว่าคนทั้งหลายผู้เดินทางไกลกันดารร่วมกันเมื่อเสบียงมีน้อย บุคคลผู้เดินทางร่วมกันก็แบ่ง คือ ย่อมให้ทานนั่นแหละแก่บุคคลผู้เดินทางร่วมกัน ฉันใด ข้อนี้ก็ฉันนั้นแล คนเหล่าใด เดินทางร่วมกันไปสู่ทางกันดาร คือสงสารอันมีเบื้องต้น และที่สุดที่บุคคลรู้ไม่ได้ ครั้นเมื่อวัตถุที่พึงให้แม้มีน้อย ก็แบ่งของให้ได้ ชนเหล่านั้น ครั้นเมื่อชนอื่นตายแล้ว จึงชื่อว่า ย่อมไม่ตาย.