โลกมี ๓ อย่าง

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อุทาน เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้าที่ 361

ข้อความบางตอนจาก อรรถกถาโลกสูตร

ได้แก่ โลก ๓ คือ โอกาสโลก ๑ สังขารโลก ๑ สัตวโลก ๑. ในโลกทั้ง ๓ นั้น โอกาสโลก ตรัสไว้ในประโยค มีอาทิว่า พระจันทร์พระอาทิตย์ เวียนรอบส่องทิศให้ สว่างไสวมีประมาณเท่าใด โอกาสโลก มีประมาณ พันหนึ่งเท่านั้น อำนาจของท่าน เป็นไปในโอกาส โลกนี้. สังขารโลก ตรัสไว้ในประโยค มีอาทิว่า

โลก ๑ ได้แก่ สัตว์ทั้งปวง ดำรงอยู่ได้ด้วยอาหาร.

โลก ๒ ได้แก่ นามและรูป

โลก ๓ ได้แก่ เวทนา ๓

โลก ๔ ได้แก่ อาหาร ๔

โลก ๕ ได้แก่ อุปาทานขันธ์ ๕

โลก ๖ ได้แก่ อายตนะภายใน ๖

โลก ๗ ได้แก่ วิญญาณฐิติ ๗

โลก ๘ ได้แก่ โลกธรรม ๘

โลก ๙ ได้แก่ สัตตาวาส ๙

โลก ๑๐ ได้แก่ อายตนะ ๑๐

โลก ๑๒ ได้แก่ อายตนะ ๑๒

โลก ๑๘ ได้แก่ ธาตุ ๑๘

สัตวโลก ตรัสไว้ในประโยคมีอาทิว่า โลกเที่ยง โลกไม่เที่ยง.

โลกกล่าวคือจักรวาล ชื่อว่า โอกาสโลก เพราะอรรถว่า เห็นคือปรากฏโดยอาการวิจิตร. สังขาร ชื่อว่าโลก เพราะอรรถว่า ย่อยยับ คือผุพัง. ชื่อว่า สัตวโลก เพราะอรรถว่าเป็นที่ดูบุญและบาปและผลแห่งบุญและบาป.