รู้สึกโกรธ ไม่พอใจ เครียด เวลาที่คนใกล้ตัวดื่มเหล้าจนเมามาย
รู้สึกโกรธ ไม่พอใจ เครียด เวลาที่คนใกล้ตัวดื่มเหล้าจนเมามายไม่รู้จะพูดหรือเตือนยังไง ทั้งๆ ที่เจ้าตัวก็ศึกษาธรรมะเหมือนกัน (น่าจะรู้ดีกว่าเราด้วยซ้ำ) ควรจะทำอย่างไรดี
ความคาดหวังของคนทั่วไปคิดว่าคนศึกษาธรรม ไม่ควรล่วงศีลแต่ความจริง ทุกคนมีกิเลส และมีอุปนิสัยที่สะสมมาแตกต่างกันผู้ที่สะสมมาที่จะดื่มเหล้า เมื่อมีเหตุปัจจัยพร้อมก็ต้องดื่มหากศึกษาธรรม เข้าใจธรรมไม่พอที่จะเห็นโทษจริงๆ ของการดื่มเหล้าก็ต้องดื่มตามการสะสม
ที่สำคัญ ผู้ที่ศึกษาธรรมนั้นเห็นโทษของการดื่มเหล้า และมีความจริงใจที่จะขัดเกลากิเลส คือความอยากดื่มแค่ไหน เพราะโทษของเหล้าหรือสุรานั้นน่ากลัวไม่น้อย จะนำมาซึ่งการล่วงศีลได้ทุกข้อทีเดียว น่าคิดนะคะว่า เราดื่มเหล้าเป็นการตอบสนองความต้องการของเรา แต่คนไกล้ตัวเป็นทุกข์มาก จนต้องเขียนกระทู้ถาม ก็ต้องถามผู้ที่ดื่มเหล้าว่า เมตตา หายไปไหน เราสุข แต่ทำไห้คนอื่นเป็นทุกข์ค่ะอย่างไรก็ตาม ปัญหาในครอบครัวก็เป็นปัญหาที่ละเอียดอ่อนและซับซ้อนต้องอดทนมากๆ จริงๆ ควรพิจารณา ทบทวน คุยกันด้วยความจริงใจเอาใจเขามาใส่ใจเรา เชื่อว่าคนที่ศึกษาธรรม ให้เวลาเขาคิด เดียวก็คิดได้เองค่ะคนเราอายุสั้นนัก จะจากโลกนี้ไปเมื่อไรไม่รู้ได้ ควรมีเมตตาต่อกันนะคะ
เพราะยังมีกิเลส ทุกคนจึงเกิดมา ดังนั้นการกระทำที่ทำให้ผู้อื่นไม่พอใจนั้น ผู้ที่ได้มีโอกาสได้ใกล้ชิดกัน และมีความปรารถนาดีต่อกัน จึงควรมีความอดทน ให้อภัยกัน เข้าอกเข้าใจและเข้าถึงสาเหตุของการกระทำนั้นๆ ด้วย ว่าเหตุใดเขาถึงเป็นอย่างนี้ บางคนอาจจะเป็นอย่างนี้มาก่อนก็ได้ เพียงแต่เรายังไม่รู้ ดังนั้น อุปสรรคต่างๆ จึงเป็นโอกาสที่จะทำให้เราได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน ให้เวลาและอดทนที่จะช่วยกันประคับประคองซึ่งกันและกัน ด้วยความเข้าใจกัน เมตตากัน ให้อภัยกันไม่เพ่งโทษ มองหาจุดดีของกันและกัน ส่วนจุดเสียนั้นต้องให้เวลา ต้องให้โอกาสและให้อภัย เพราะกิเลสละยากจริงๆ เราต่างก็เป็นเด็กกำพร้า โรคเรื้อรัง รุงรัง อาการหนัก น่าเป็นห่วง เมตตากันเถอะ ช่วยๆ กันนะ
ขณะที่รู้สึกโกรธ เครียด และไม่พอใจกับอกุศลของคนอื่น ขณะนั้น อกุศลก็กำลังกลุ้มรุมทำร้ายจิตใจตนเองด้วยเหมือนกัน ลืมไปแล้วหรือค่ะ เมตตาต่อกันและเกื้อกูลกันเท่าที่ทำได้ค่ะ ไม่ควรให้อกุศลของคนอื่นเป็นเหตุให้อกุศลของเราเจริญนะคะ
ขอบคุณมากนะคะสำหรับคำแนะนำ ขออนุโมทนาในเมตตาจิตของทุกท่านค่ะ
ศึกษาธรรมะให้เข้าใจว่า แม้ความโกรธ ความรู้สึกเครียด มีจริง เป็นธรรมะอย่างหนึ่ง ไม่ใช่เรา มีเหตุมีปัจจัยก็ทำให้โกรธ ต่างกับคนที่ไม่รู้ธรรมะว่าโกรธเป็นเราค่ะ
ขออนุโมทนากับทุกๆ ท่านค่ะเพื่อนเราก็มีดื่มเหล้าทุกวันเหมือนกันคนเราทุกคนต่างกันที่เหตุปัจจัยที่สะสมมาจริงๆ เราก็ช่วยเขาได้เท่าที่เราจะทำได้ มีตักเตือนบ้าง ซื้อยาบำรุงให้บ้างแต่เราคงไม่สามารถ บังคับใครได้ ให้เป็นอย่างที่เราต้องการ ขอให้ จกขท. มีสตินะคะ อดทน และมีเมตตาต่อกันค่ะ
คนที่ดื่มเหล้า คือคนที่รู้สึกว่า ตนเองไม่มีค่า จึงไม่รักตัวเอง ทำร้ายตนเองอยู่เป็นนิจ
ขออนุโมทนา ผู้ใฝ่ธรรมะ
แล้วคุณ เจ้าของกระทู้
จะไปโกรธ จะไปไม่พอใจ และเครียดทำไมล่ะครับ ผมว่า เขาน่ะ รู้นะ ว่าเหล้ามันไม่ดี ถ้าเขาคิดว่ามันดี เขาคงชวนคุณดื่มไปด้วยกันแล้วล่ะครับ บางที การที่ไปโกรธ แสดงความไม่พอใจ ใส่เขาบ่อยๆ อาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาดื่มเหล้าก็ได้นะครับ เปลี่ยนเป็น คำแนะนำเพราะๆ ด้วยความรัก น่าจะดีกว่า
ศึกษาธรรม เพื่อให้รู้ว่า ไม่มีคน สัตว์ เป็นสภาพธรรมทั้งสิ้นตัวอย่างที่ให้คุณvad เข้าใจแน่ๆ คือ ขณะที่คุณคิดว่าทำไมคนใกล้ตัวคุณศึกษาธรรมแล้วจึงยังดื่มเหล้า ทำไมถึงละไม่ได้ ก็ต้องถามคุณvad เช่นกันว่า แล้วทำไมคุณก็ศึกษาธรรมเช่นกัน แต่ก็ยังโกรธ เครียด ละครับ
ผู้ที่มีศีล ๕ ไม่ดื่มสุราได้เป็นสมุทเฉจคือพระโสดาบัน
ผู้ที่ละโกรธได้เป็นสมุทเฉจคือพระอนาคามี
ดังนั้นถ้าเราเข้าใจธรรมจริงๆ ก็จะเข้าใจสภาพธรรมที่เกิดขึ้นปรากฏ ว่าเป็นธรรมะ ไม่ใช่เขาที่กินเหล้า ไม่ใช่เราที่ โกรธ ที่เครียด ความโกรธ เป็นธรรมะ ความติดข้อง (ติดเหล้า) ก็เป็นธรรมะ ครับ
สะสมมาที่จะติดเหล้า ก็ยังคงติดอยู่ เมื่อเหตุปัจจัยที่จะเห็นโทษของการดื่มเหล้า เกิดขึ้น ก็จะหยุดดื่มเหล้าแน่นอน
ที่สำคัญ ศึกษาธรรมะเพื่ออะไร?
เพื่อรู้ในสิ่งที่ไม่เคยรู้ เข้าใจในสิ่งที่มีจริง ไม่ใช่เพื่อหวังว่าจะเปลี่ยนแปลง สิ่งต่างๆ ตามความต้องการของเรา ธรรมะลึกซึ้งและเข้าใจยาก เกินกว่าเราจะเข้าใจเองได้ ความเข้าใจขั้นฟังละกิเลสไม่ได้ครับ ต้องมั่นคงว่า ทุกอย่างเป็นธรรมะ ไม่ใช่เรา ไม่ควรเป็นเรา ที่อยากจะให้เขาเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ตามความต้องการของเรา ที่สำคัญที่สุดคือ ต้องเป็นความเข้าใจของเราจริงๆ ครับ
ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ