ผู้ที่มีปกติอยู่ด้วยเมตตาย่อมไม่มีความโกรธง่าย

ถ้าค่อยๆ อบรมเมตตาทีละเล็กละน้อย ก็จะทำให้เมตตามีกำลัง อบรมได้ในชีวิตประจำวัน มิใช่ศึกษาธัมมะ พอถึงเวลา ก็ไม่ชอบคนนี้มากๆ ลืมสิ่งที่ศึกษามาทั้งหมดว่าควรมีเมตตากัน ทำให้เห็นว่า เราเข้าใจแต่ชื่อเมตตา แต่ลืมว่า ธรรมเป็นเรื่องของการประพฤติปฏิบัติตาม เราห้ามไม่ได้ให้ใครคิดร้าย หรือทำในสิ่งที่ไม่ดีกับเรา แต่เราก็ควรมีเมตตากับคนที่คิดไม่ดีกับเรา เพราะเขาน่าสงสาร ขณะนั้นเขาทำร้ายตัวเอง ดังนั้น เมื่อเราเข้าใจอย่างนี้ เมตตาก็สามารถเพิ่มขึ้นได้ในชีวิตประจำวันครับ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ