พระพุทธเจ้าเปิดโลก [พุทธวงศ์]

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย พุทธวงศ์ เล่ม ๙ ภาค ๒ - หน้าที่ 130

บัดนี้ เพื่อแสดงเหตุในการประชุมและในการไปของภิกษุเหล่านั้นท่านพระสังคีติกาจารย์ทั้งหลายจึงกล่าวคาถาเหล่านั้นว่า พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงแสดงปาฏิหาริย์ ชื่อ โลกปสาทนะทำโลกให้เลื่อมใส แม้พวกเราก็ไปในที่ นั้น เราจักถวายบังคมพระชินพุทธเจ้า. มาเถิด เราทั้งหมดจะพากันไป เราจักทูลถาม พระพุทธชินเจ้า พบพระผู้นำโลกแล้ว ก็จักบรรเทา ความสงสัยเสียได้

แก้อรรถ

บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า โลกปฺปสาทนํ นาม ความว่า ท่านเรียกปาฏิหาริย์ว่า โลกปสาทนะ เพราะทำความเลื่อมใสแก่สัตว์โลก. ปาฐะว่า อุลฺโลกปฺปสาทนํ ดังนี้ก็มี. ความว่า ชื่อปาฏิหาริย์ว่า พระพุทธเจ้าเปิดโลก.ปาฏิหาริย์นั้นท่านกล่าวว่า อธิษฐานการทำสัตว์แม้ทั้งหมด เบื้องบนตั้งแต่อกนิษฐภพ เบื้องต่ำถึงอเวจี ทำให้เป็นแสงสว่างอันเดียวกันในระหว่างนี้ให้เห็นซึ่งกันและกันในระหว่างนี้. บทว่า นิทสฺสยิ แปลว่า แสดงแล้ว. บทว่า อมฺเหปิ แปลว่า แม้เราทั้งหลาย. บทว่า ตตฺถ ความว่า ไปในที่พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่. บทว่า วนฺทิสฺสาม ความว่า พวกเราจักถวายบังคมพระบาทของพระผู้มีพระภาคเจ้าด้วยเศียรเกล้า