สนทนาธรรมที่สระบุรี...[๓] มั่นคงในความจริง
ธรรมะ คือ ทุกอย่างที่มีอยู่จริง จิตเห็น เป็นสิ่งที่มีจริง เป็นธรรมะอย่างหนึ่ง สิ่งที่ปรากฏทางตาเป็นธรรมะหรือเปล่า จิตเห็นเกิดขึ้นเห็นเพียงสิ่งที่ปรากฏทางตา เพราะฉะนั้น สิ่งที่ปรากฏทางตามีจริงเป็นธรรมะอีกอย่างหนึ่ง ได้ยินก็เป็นธรรมะอีกอย่างหนึ่ง เสียงมีจริงเป็นธรรมะ เสียงไม่ใช่ได้ยิน ความโกรธ ความอิจฉาก็เป็น ธรรมะเป็นสิ่งที่มีจริง ธรรมะแต่ละอย่างมีลักษณะของตนของตน ธรรมะเปลี่ยนแปลง ลักษณะไม่ได้เลย จิตเห็นก็ไม่ใช่จิตที่คิด เสียงก็ไม่ใช่ได้ยิน เมื่อมีความเข้าใจในความจริงของธรรมะแต่ละอย่างที่เกิดขึ้น มั่นคงในความจริงของสภาพธรรมแต่ละอย่าง ว่าเป็นธรรม เกิดขึ้นตามเหตุปัจจัย ไม่ใช่เรา อบรมเจริญปัญญาจนกว่าจะรู้ความจริง ว่าสัตว์บุคคลตัวตนนั้นไม่มี มีแต่สภาพธรรมแต่ละอย่างที่เกิดขึ้นและดับไป
ขออนุโมทนาค่ะ
ขอบคุณ วันชัย๒๕๐๔ และ เมตตาที่นำภาพสวยๆ และธรรมะมาฝาก
ขออนุโมทนาค่ะ
มั่นคงโดยเริ่มจากการฟังธรรมให้เข้าใจ เข้าใจว่าขณะนี้เป็นธรรมไม่ใช่เรา ทุกๆ ขณะ เป็นธรรม เห็น ได้ยิน คิดนึก ไม่พ้นไปจากธรรม ปัญญาขั้นต้นไม่ใช่ให้รู้ตัวธรรมเลย เป็นไปไม่ได้แต่เริ่มจากความเข้าใจขั้นการฟังทีละเล็กละน้อยจนมั่นคง อันเป็นปัจจัย ให้สติเกิดระลึกลักษณะของสภาพธรรมในขณะนี้ว่าเป็นธรรมไม่ใช่เรา
ขออนุโมทนา