บุญ และ บาป
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระเจ้ามิลินท์ ตรัสถามว่า ดูก่อน พระนาคเสนบุญ และ บาป อันเป็นเหตุที่ทำให้ นาม-รูป เกิดขึ้นบุญ และ บาป ในขณะนี้ มีหรือไม่
พระนาคเสน ทูลตอบว่า มี กล่าว คือ เมื่อตา-เห็นรูป หู-ได้ยินเสียง จมูก-ได้ดมกลิ่น กาย-แตะต้องสัมผัส และ ใจ-รู้อารมณ์ขณะนั้นๆ ย่อมเกิด ความรู้แจ้งแห่งจิต (วิญญาณ) ถ้าเป็นอารมณ์ที่ดี (กุศลวิบาก) ก็รู้สึกชอบ เกิดความพอใจ และพยายามดิ้นรน เพื่อแสวงหาอารมณ์เช่นนั้น ต่อไปอีก ถ้าเป็นอารมณ์ที่ไม่ดี (อกุศลวิบาก) ก็รู้สึกไม่ถูกใจ เกิดความไม่พอใจก็พยามดิ้นรนที่จะหนี เมื่อต้องการที่จะดิ้นรนหนี สิ่งที่ไม่พอใจ ก็พยายามยึดวิธีการใดๆ ซึ่งตนเห็นว่า จะช่วยให้หนีได้ซึ่งเป็นเหตุที่ทำให้เกิดการกระทำ คำพูด และ ความคิดที่ดีบ้าง ชั่วบ้างขณะที่กระทำกุศลกรรมบ้าง หรือ อกุศลกรรมบ้าง ซึ่งเป็นเหตุที่ทำให้เกิด "ผลของบุญและบาป" ขณะนั้น กุศลธรรม และ อกุศลธรรม หรือ บุญ และ บาป ทั้งหลาย เกิดขึ้นทันที ขอถวายพระพรเมื่อเป็นเช่นนี้ จึงกล่าวได้ว่า บุญ และ บาป ในขณะนี้ ย่อมมีได้
ม. พระคุณเจ้าว่านี้ ชอบแล้ว
(สังขารชานนปัญหา) ข้อความบางตอนจาก ...