พราหมณ์คร่ำครวญถึงบุตร

"ท่านเผาบุตรคนใด ในป่าช้าเองแล้ว ย่อมคร่ำครวญและร้องไห้ถึงบุตรคน ใด บุตรคนนั้น คือข้าพเจ้า ทำกุศลธรรมแล้ว ถึงความเป็นเพื่อนของเหล่าไตรทศ (เทพดา) "

พราหมณ์ได้กล่าวว่า "เมื่อท่านให้ทานน้อยหรือมาก ในเรือนของตน หรือรักษาอุโบสถกรรม เช่นนั้นอยู่ ข้าพเจ้าไม่เห็น ท่านไปเทวโลกได้เพราะกรรมอะไร"

มาณพได้กล่าวว่า "ข้าพเจ้ามีโรค เจ็บลำบาก มีการระส่ำระสายอยู่ในเรือนของตน, ได้เห็น พระพุทธเจ้าผู้ปราศจากกิเลสธุลี ข้ามความสงสัยเสียได้เสด็จไปดี มีพระปัญญาไม่ทราม, ข้าพเจ้านั้น มีใจเบิกบานแล้ว มีจิตเลื่อมใสแล้ว ได้ถวาย อัญชลีแด่พระตถาคตเจ้า. ข้าพเจ้าได้ทำกุศลกรรมนั้นแล้ว จึงได้ถึงความ เป็นเพื่อนของเหล่าไตรทศ (เทพดา) "

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ยินดีในกุศลจิตค่ะ