นรกเป็นที่อยู่ของเหล่าสัตว์ ผู้ทำบาป

[เล่มที่ 63] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๔ ภาค ๒ - หน้าที่ 218

[๕๓๘] เราจะดูนรกอันเป็นที่อยู่ของเหล่าสัตว์ ผู้ทำบาป สถานที่อยู่ของเหล่าสัตว์ ผู้มีกรรมหยาบช้า และคติของเหล่าชนผู้ทุศีลก่อน.

[๕๓๙] มาตลีเทพสารีได้แสดงแม่น้ำเวตรณี ซึ่งข้ามยาก ประกอบด้วยน้ำแสบเผ็ดร้อนเดือดพล่าน เปรียบดังเปลวเพลิงแด่พระเจ้าฆนมิราช.

[๕๔๐] พระเจ้าเนมิราชทอดพระเนตรเห็นชน ซึ่งตกอยู่ในเวตรณีนทีภาค ซึ่งยากจะข้ามได้ จึงตรัส กะมาตลีเทพสารถีว่า แน่ะนายสารถี ความกลัวมาก ปรากฏแก่เรา เพราะเห็นตัว อยู่ในแม่น้ำเวตรณี แน่ะมาตลี เราขอถามท่าน สัตว์เหล่านี้ได้ทำบาป อะไรไว้ จึงได้ตกในเวตรณีนที.

[๕๔๑] มาตลีเทพสารถี ทูลพยากรณ์พระดำรัสถาม ตามที่ทราบวิบาลแห่งสัตว์ผู้ทำบาปทั้งหลาย แต่พระราชาผู้ไม่ทรงทราบว่า สัตว์เหล่าใดเมื่อยังอยู่ใน มนุษยโลก เป็นผู้มีกำลังมีบาปธรรม เบียดเบียนด่ากระทบผู้ที่หากำลังมิได้ สัตว์เหล่านั้นมีกรรมหยาบช้า กระทำบาป จึงตกลงในเวตรณีนที.

[๕๔๒] พระราชาตรัสว่า สุนัขแดง สุนัขด่าง ฝูงแร้ง ฝูงกา น่ากลัว เคี้ยวกินสัตว์นรก ความกลัว ปรากฏแก่เราเพราะเห็นสัตว์เหล่านั้น เคี้ยวกินสัตว์นรก เราขอถามท่าน สัตว์เหล่านี้ที่ฝูงกาเคี้ยวกิน ได้ทำบาป อะไรไว้.

[๕๔๓] มาตลีเทพสารถีอันพระเจ้าเนมิราช ตรัสถามแล้ว ได้ทูลพยากรณ์วิบากของเหล่าสัตว์ผู้ทำ บาปตามที่ได้ทราบ แด่พระเจ้าเนมิราชผู้ไม่ทรงทราบ ว่า สัตว์เหล่าใดเหล่าหนึ่งเป็นผู้ตระหนี่เหนียวแน่น มีบาปธรรม มักบริภาษเบียดเบียนด่ากระทบสมณพราหมณ์ สัตว์เหล่านั้นมีกรรมหยาบช้า กระทำบาป จึงถูกฝูงกาเคี้ยวกิน.

[๕๔๔] สัตว์นรกเหล่านี้มีร่างกายลุกโพลง เดินเหยียบแผ่นดินเหล็ก และนายนิรยบาลโบยด้วยท่อนเหล็กแดง ความกลัวปรากฏแก่เรา เพราะได้เห็น ความเป็นไปของสัตว์นรกเหล่านั้น ดูก่อนมาตลเทพสารถี เราขอถามท่าน สัตว์นรกเหล่านี้ทำบาปอะไรไว้ จึงถูกเบียดเบียนด้วยท่อนเหล็กนอนอยู่.

[๕๔๕] มาตลีเทพสารถีทูลพยากรณ์ พระดำรัส ถามตามที่ทราบวิบากแห่งสัตว์ผู้ทำบาปทั้งหลาย แด่พระราชาผู้ไม่ทรงทราบว่า สัตว์เหล่าใด เมื่อยังอยู่ใน มนุษยโลก เป็นผู้มีบาปธรรมเบียดเบียนด่ากระทบ ชายหญิงผู้มีกุศลธรรม สัตว์เหล่านั้นมีกรรมหยาบช้า กระทำบาปธรรมแล้ว จึงถูกเบียดเบียนด้วยท่อเหล็ก นอนอยู่

[๕๔๖] สัตว์อื่นร้องไห้มีกายไฟไหม้ทั่ว ดิ้นรนอยู่ในหลุมถ่านเพลิง ความแล้วปรากฏแก่เรา เพราะเห็นกิริยานี้ ดูก่อนมาตลีเทพสารถี สัตว์นรกเหล่านี้ ได้ทำบาปอะไรไว้ จึงมาร้องไห้ดิ้นรนในอยู่ในหลุมถ่าน เพลิงนี้.

[๕๔๗] มาตลีเทพสารถีอันพระเจ้าเนมิราชตรัส ถามแล้วได้ทูลพยากรณ์วิบากของเหล่าสัตว์ผู้ทำบาป ตามที่ได้ทราบ แด่พระเจ้าวิเทหราชผู้ไม่ทราบว่า สัตว์นรกเหล่านี้ยังหนี้ให้เกิด เพราะสร้างพยานโกง เหตุแห่งทรัพย์ของประชุมชน ยังหนี้ให้เกิดแก่ประชุมชน มีกรรมหยาบช้าทำความชั่ว จึงมาร้องไห้ ดิ้นรนอยู่ในหลุมถ่านเพลิง พระเจ้าข้า.

[๕๔๘] หม้อโลหะใหญ่ไฟติดทั่วลุกโพลงโชติช่วงย่อมปรากฏความกลัวย่อมเกิดแก่เรา เพราะได้เห็นความเป็นไปนี้ แน่ะมาตลีเทพสารถี เราขอถามท่าน สัตว์นรกเหล่านี้ทำบาปอะไรไว้ จึงตกในโลหกุมภี.

[๕๔๙] มาตลีเทพสารถี ทูลพยากรณ์พระดำรัส ถามตามที่ทราบวิบากแห่งสัตว์ผู้ทำบาปทั้งหลาย แด่พระราชาผู้ไม่ทรงทราบว่า สัตว์เหล่าใด เป็นผู้มีบาปธรรม เบียดเบียนด่ากระทบสมณะ หรือพราหมณ์ผู้มีศีล สัตว์เหล่านั้นมีกรรมหยาบช้า กระทำบาปกรรมแล้ว จึงตกในโลหกุมภี.

[๕๕๐] นายนิรยบาลผูกคอสัตว์นรกด้วยเชือก เหล็กลุกโพลง แล้วตัดศีรษะโยนลงไปในน้ำร้อน ความกลัวเกิดแก่เรา เพราะได้เห็นความเป็นไปนี้ ดูก่อนมาตลีเทพสารถี เราขอถามท่าน สัตว์เหล่านี้ได้ทำบาปอะไรไว้ จึงมีศีรษะขาดนอนอยู่.

ที่มา ...

เนมิราชชาดก ทรงบําเพ็ญอธิษฐานบารมี