ข้อเสียของการอยู่ครองเรือน

การจะอยู่ในเพศไหนขึ้นอยู่ที่อัธยาศัยและการสะสม แต่ละท่านมีความเห็นต่างกัน

ลองอ่านข้อความบางตอนจากพระสูตรและอรรถกถานี้ดูครับ

พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 309 ..........คฤหบดี บุตรคฤหบดี ย่อมฟังธรรมนั้น ครั้นฟังแล้วได้ศรัทธาในพระตถาคต เมื่อได้ศรัทธาแล้ว ย่อมเห็นตระหนักว่า ฆราวาสคับแคบ เป็นทางมาแห่งธุลี บรรพชาเป็นทางปลอดโปร่ง การที่บุคคลผู้ครองเรือนจะประพฤติพรหมจรรย์ให้บริบูรณ์บริสุทธิ์โดยส่วนเดียว ดุจสังข์ขัดไม่ใช่ทำได้ง่าย อย่ากระนั้นเลย เราพึงปลงผมและหนวด นุ่งห่มผ้ากาสาว-พัสตร์ ออกบวชเป็นบรรพชิต ... .....บทว่า สมฺพาโธ ฆราวาโส ความว่า แม้ถ้าว่าผัวเมียอยู่ในเรือน ๖๐ ศอก หรือแม้ในที่ระหว่างร้อยโยชน์แม้อย่างนั้น การครองเรือนก็คับแคบอยู่นั้นเอง เพราะอรรถว่า เขาเหล่านั้นมีกังวลห่วงใย. บทว่า รชาปโถ ในมหาอรรถกถาแก้ว่า ที่เป็นที่ตั้งขึ้นแห่งธุลีมีราคะเป็นต้น . บางท่านกล่าวว่า อาคมปโถ ทางเป็นที่มา ดังนี้ก็มี. ชื่อว่า อพฺโภกาโส ด้วยอรรถว่า เป็นเหมือนกลางแจ้ง เพราะอรรถว่า ไม่ติดขัด. จริงอยู่ บรรพชิตแม้อยู่ในที่ปกปิดมีเรือนยอดปราสาทแก้วและเทพวิมานเป็นต้น ซึ่งมีประตูหน้าต่างปิดมิดชิด ก็ไม่เกี่ยวไม่ต้อง ไม่พัวพัน... อีกอย่างหนึ่ง ฆราวาสชื่อว่าคับแคบ เพราะไม่มีโอกาสทำกุศล ชื่อว่าเป็นทางมาแห่งธุลี เพราะเป็นที่ประชุมแห่งธุลีคือกิเกส ดุจกองหยากเยื่อที่ไม่ได้รักษา เป็นที่รวมแห่งธุลีฉะนั้น. บรรพชาเป็นทางปลอดโปร่งเพราะมีโอกาสทำกุศลตามสบาย...

สาธุ

เคยบวชมาแล้วครับดี แต่ไม่รู้ธรรม ศึกษาจากพระไตรปิฏก ก็รู้แต่เรื่องราว ไม่รู้พระสัทธรรมที่ พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงแสดง แล้วก็ นานเข้าก็เข้าหมู่คณะ

สั่งสมกิเลส ตามประสาพระ หิวข้าว ก็ ฉันท์กาแฟบ้าง น้ำปานะซองที่เขามาถวาย รับเงินมา จริงอยู่ก็ให้วัดต่อ แต่ก็ยังผิด มีเรื่องมากมายอีกเยอะ สังคมของพระยุคนี้ น่าเป็นห่วง ก็เข้ามาที่นี่แล้วครับ มาที่มูลนิธิฯ สิครับ มาฟังความเป็นจริง ซึ่งไม่ต้องกล่าวคุณของท่านอาจารย์สุจินต์ เลยครับมากมาย และยังมีอาจารย์ท่านอื่น ช่วยชี้แนะได้ครับ

ถ้าอยู่ทางโลก ของเว็บไซด์ครับ ยังไงก็ยาก เพราะ ธรรม ที่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นของที่ไม่มีใครรู้ได้ เป็นของยาก ไม่ใช่ จากการนึกคิด เป็นเรื่องราว มากมาย

แต่ทั้งหมดคือความเป็นจริง

ไม่ว่าจะเป็นคฤหัสถ์ หรือบรรพชิตก็ตาม ถ้าเป็นผู้ที่เข้าใจธรรมก็สามารถบรรลุได้ ถ้า

เป็นคฤหัสถ์ก็เป็นคฤหัสถ์ที่ดีทีมีศีล ถ้าเป็นบรรพชิตก็เป็นบรรพชิตที่ดีที่รักษาพระวินัย

และไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ถ้าอกุศลเกิดก็เป็นคนพาล เป็นคนไม่ดี นี้เป็นข้อเสียค่ะ

อกุศลจิตมีเพียง 12 ดวง
แต่เกิดดับตลอดเวลา
ยากที่จะละคลายตามการสะสมจริงๆ
ทั้งบรรพชิต และคฤหัสถ์ขณะที่กุศลจิต ที่เกิดยาก !!!
แม้เพียงเล็กน้อยก็ควรอบรมให้เจริญขึ้นขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณ อ.ประเชิญ มากๆ นะครับ..!!

ปล.. พระพุทธเจ้าท่านตรัสถึงข้อดีของการอยู่ครองเรือนว่าอย่างไรบ้างครับ?

อยากรู้ทั้งข้อดีและข้อเสียเลยครับ

(ของทั้งการครองเรือน และการเป็นบรรพชิต)

ขอบคุณครับ..

เรียนความเห็นที่ ๕

พระพุทธเจ้าพระองค์ทรงเพศบรรพชิต ท่านไม่สรรเสริญการอยู่ครองเรือนครับ

ความเห็นของคุณ wannee.s

"ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม

ถ้าอกุศลเกิดก็เป็นคนพาล

เป็นคนไม่ดี นี้เป็นข้อเสียค่ะ"

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

"บุคคลผู้เป็นฆราวาส ไม่มีมานะทำการงานก็ดี ไม่กล่าวคำมุสาก็ดี...ไม่ใช้อำนาจ

ลงโทษผู้อื่น การครองเรือนก็ตั้งอยู่ไม่ได้ เมื่อเป็นเช่นนี้ใครเล่าจะครอบครองเรือนไม่

ให้บกพร่อง ให้เกิด ความยินดีได้แสนยากเล่า."

เชิญคลิกอ่าน...

โทษของการครองเรือน [วัจฉนขชาดก]

มีมาก.......ก็ทุกข์มาก

มีน้อย.......ก็ทุกข์น้อย

ไม่มี.......ก็ไม่ทุกข์

อนุโมทนาครับ...