เรื่องการประพฤติพรหมจรรย์

 
devout
วันที่  3 ก.ค. 2549
หมายเลข  1523
อ่าน  2,878

พระอภิธรรมปิฎก กถาวัตถุ ภาค ๑ อรรถกาพรหมจริยกถาหน้า ๒๙๗ - ๒๙๘ กล่าวว่า การอยู่ประพฤติพรหมจรรย์มี ๒ อย่าง คือ การเจริญมรรค ๑ การบรรพชา ๑

ขอเรียนถามว่า การอยู่ประพฤติพรหมจรรย์โดยการเจริญมรรคคืออย่างไรคะ? และเพราะเหตุใดท่านจึงกล่าวอีกว่า อสัญญีสัตว์ประพฤติพรหมจรรย์ไม่ได้? (ถ้าเป็นเพราะไม่มี
ปสาทรูป ท่านก็น่าจะหมายรวมถึง อรูปพรหมบุคคลด้วย แต่ในที่นี้ท่านไม่ได้กล่าวไว้)

ขอบพระคุณค่ะ


  ความคิดเห็นที่ 1  
 
study
วันที่ 4 ก.ค. 2549

การประพฤติพรมจรรย์ คือ การประพฤติประเสริฐ บางนัยมีความหมายกว้างมาก คือ รวมกุศลทุกประเภท ส่วนการอยู่ประพฤติพรรมจรรย์ในพระธรรมวินัยนี้ ในบางแห่งท่านมุ่งหมายเอาการออกบวชเป็นเพศบรรชิตตามพระผู้มีพระภาคเจ้า และการเจริญสติปัฏฐานคือ อริยมรรคมีองค์แปด การเจริญสติปัฏฐาน (อริยมรรค) ไม่ว่าผู้อบรมจะอยู่ในเพศไหนก็ตาม เมื่อปัญญาสมบูรณ์ ย่อมรู้แจ้งอริยสัจจธรรมเป็นพระอริยบุคคล นี้คือ ผลของการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ในพระศาสนานี้

สำหรับในอสัญญสัตตาพรหมภูมิ ไม่มีนามธรรม จึงไม่มีการเจริญอริยมรรค ผู้ที่สำเร็จเป็นพระอริยบุคคล และได้อรูปฌาน เมื่อจุติแล้วเกิดในอรูปพรหมภูมิ ย่อมเจริญสติปัฏฐานอบรมอริยมรรคต่อไป แม้ไม่มีปสาทรูป ทางมโนทวารก็เจริญสติปัฏฐานได้ ท่านจึงกล่าวว่า มีการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ในอรูปได้

 
เขียนความคิดเห็น กรุณาเข้าระบบ