การฝึกและการปฏิบัติธรรม
การฝึกอบรมหรือปฏิบัติ หมายถึง การอบรมความรู้หรือปัญญาเพื่อการรู้แจ้งความจริง จึงละอกุศลธรรมและกิเลสได้ตามลำดับขั้น เมื่อไม่มีกิเลสจิตจึงสงบ จิตไม่สงบเพราะอกุศลธรรม ฉะนั้น คำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงเพื่อการสงบอย่างแท้จริง คือ สงบอย่างถาวร แบบไม่ต้องมากลับมาอบรมอีก ได้แก่การบรรลุเป็นพระอรหันต์
ปฏิบัติธรรม (ภาษาบาลี ออกเสียง ว่า ปะ - ติ - ปัด - ติ - ทำ - มะ) คือ ถึงเฉพาะสภาพธรรม ดังนั้น จึงเป็นเรื่องของการอบรมเจริญสติปัฏฐาน อบรมเจริญวิปัสสนาระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่ปรากฏตามปรกติ ตามความเป็นจริง ในชีวิตประจำวันไม่มีรูปแบบ ไม่มีการปฏิบัติเป็นข้อๆ ไม่ต้องแยกตัวเองออกจากชีวิตประจำวัน เป็นฆราวาส ก็ไม่ต้องฝืนอัธยาศัยตัวเอง บีบบังคับตัวเอง ไปทำตามบรรพชิต เป็นฆราวาสมีกิจการงานของฆราวาส ก็สามารถศึกษาพระธรรม อบรมเจริญวิปัสสนาได้ในชีวิตประจำวันครับ