บุคคลเปรียบด้วยอสรพิษ ๔ จําพวก มีปรากฏอยู่ในโลก

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ หน้าที่ ๒๙๕ - ๒๙๗

อาสิวิสสูตร

ว่าด้วยบุคคลเปรียบด้วยอสรพิษ ๔ จําพวก

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ บุคคลเป็นดุจอสรพิษ มีพิษแล่นพิษไม่ร้าย อย่างไร

บุคคลบางคนในโลกนี้ ย่อมโกรธเนืองๆ แตความโกรธของเขานั้น ไม่นอนเนื่องอยู่นาน อย่างนี้แล บุคคลเป็นดุจอสรพิษ มีพิษแล่นพิษไม่ร้าย ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อสรพิษมีพิษแล่นพิษไม่ร้าย แม้ฉันใด เรากล่าว บุคคลนี้เปรียบฉันนั้น. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ บุคคลเป็นดุจอสรพิษ มีพิษร้ายพิษไม่แล่น อย่างไร บุคคลบางคนในโลกนี้ ไม่โกรธเนืองๆ ทีเดียว แต่ความโกรธของเขานั้น นอนเนื่องอยู่นาน อย่างนี้แล บุคคลเป็นดุจอสรพิษ มีพิษร้ายพิษไม่แล่น ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อสรพิษมีพิษร้ายพิษไม่แล่น แม้ฉันใด เรากล่าวบุคคลนี้เปรียบฉันนั้น. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ บุคคลเป็นดุจอสรพิษ มีพิษแล่นด้วยมีพิษร้ายด้วย อย่างไร

บุคคลบางคนในโลกนี้ ย่อมโกรธเนืองๆ และความโกรธของเขานั้น นอนเนื่องอยู่นาน อย่างนี้แล บุคคลเป็นดุจอสรพิษ มีพิษแล่นด้วยพิษร้ายด้วย ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อสรพิษมีพิษแล่นด้วยพิษร้ายด้วย แม้ฉันใด เรากล่าวบุคคลนี้เปรียบฉันนั้น. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ บุคคลเป็นดุจอสรพิษ มีพิษไม่แล่นพิษไม่ร้าย อย่างไร บุคคลบางคนในโลกนี้ ไม่โกรธเนืองๆ ทั้งความโกรธของเขานั้น ก็ไม่นอนเนื่องอยู่นาน อย่างนี้แล บุคคลเป็นดุจอสรพิษไม่แล่นพิษไม่ร้าย ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อสรพิษมีพิษไม่แล่นพิษไม่ร้าย แม้ฉันใด เรากล่าวบุคคลนี้เปรียบฉันนั้น. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลเปรียบด้วยอสรพิษ ๔ จําพวกนี้แล มีปรากฏอยู่ในโลก.

จบอาสีวิสสูตรที่ ๑๐