มิจฉาสติ
ขอเรียนถามค่ะว่า มิจฉาสติ นั้นหมายความอย่างไรบ้างคะ
1. การระลึกได้ (นึกได้) ในชีวิตประจำวัน เช่น ระลึกได้ว่า พรุ่งนี้ ต้องไปพบแพทย์ตามที่นัด หรือ ระลึกได้ว่า ลืมของไว้ในรถโดยสาร ฯลฯ การระลึกได้อย่างนี้ ถือว่า เป็นสติหรือไม่คะ
2. การระลึกได้ว่า เคยกระทำไม่ดีในอดีต (ทำให้จิตใจเศร้าหมอง) ในขณะที่ระลึกได้นั้น เป็น สติ หรือไม่คะ (ทราบคร่าวๆ แค่ว่า สติ จะเกิดกับ จิตที่เป็นกุศลเท่านั้น แต่อยากทราบว่า ขณะที่ระลึกได้ ยังไม่เกิดเวทนา นั้น มีสติเกิดด้วยหรือไม่คะ)
3. ในขณะที่นอนหลับสนิท (ไม่ฝัน) ถือว่า ขาดสติ ใช่หรือไม่คะ
หรือ ขณะที่ฝันอยู่ ฝันดีบ้าง ร้ายบ้าง ขณะนั้น ก็ขาดสติใช่หรือไม่คะ และ สติจะเกิดในฝันได้บ้างหรือไม่คะ
4. ในขณะที่อ่านหนังสือ หรือ ฟังบรรยาย และทำความเข้าใจเนื้อหา (คิด) ตามไปด้วย อย่างนี้ ถือว่า ขาดสติ หรือไม่คะ
5. การขาดสติ ถือ เป็น มิจฉาสติ ใช่หรือไม่คะ
๑.การนึกได้ การระลึกได้ ในภาษาชาวบ้านทั่วไป ดูคล้ายกัน แต่สภาพธรรมที่กระทำกิจต่างกัน คือการระลึกได้ เป็นสติ ต้องเป็นไปกับกุศล การนึกได้ที่ไม่เป็นไปกับกุศล ไม่ใช่สติ ๒.นัยเดียวกันกับข้อที่ ๑ จะเป็นสติหรือไม่ใช่สติก็ได้ อยู่ที่สภาพจิตในขณะนั้น๓.การมีสติกับหลงลืมสติ ส่วนใหญ่จะกล่าวในขณะที่เป็นไปกับกุศลและอกุศลขณะหลับสนิท จิตเป็นวิบาก ไม่กล่าวว่าขาดสติ หรือมีสติ ขณะที่ฝันเป็นกุศลก็มี จิตเป็นอกุศลก็มี ส่วนใหญ่เป็นอกุศล ถ้าฝันให้ทาน ฟังธรรม มีสติครับ๔.อยู่ที่ขณะจิต ถ้าเป็นกุศลชื่อว่ามีสติ๕.ขณะที่จิตเป็นไปกับอกุศล ชื่อว่า มิจฉาสติครับ
ขอเชิญคลิกอ่านเพิ่มเติมที่ มิจฉาสติ
ขอบคุณค่ะ คุณ prachern.s
เรียนถามเพิ่มค่ะ
จากข้อ 1. การนึกได้ ในภาษาชาวบ้านทั่วไปเข้าใจนั้น (ที่ไม่ใช่สติ) ในทางอภิธรรม เป็นจิตประเภทไหนคะ
แสดงว่า การระลึกได้ในลักษณะที่ยกตัวอย่างไว้ในคำถาม ข้อ 1. นั้น ไม่จัดว่าเป็นสติ ก็คือ ขณะนั้นยังไม่ใช่กุศล ใช่มั๊ยคะ (แล้วจัดเป็น อกุศล หรือไม่คะ)
การนึกได้ ที่ไม่ใช่เป็นไปในทาน ในศีล ในภาวนา ทางอภิธรรรมเป็นอกุศลจิต นึก
ได้ด้วยโลภะก็ได้ ด้วยโทสะก็ได้ ต่างกับสติที่เป็นกุศล ระลึกที่จะให้ทาน ฯลฯ ค่ะ