ควรสะสมกุศล

ขอส่งข้อความบางส่วนจาก คำบรรยายของท่านอาจารย์ ครั้งที่ ๒๐๔๕ ค่ะ

ในวันหนึ่งๆ ผู้ที่ฟังพระธรรม เห็นคุณประโยชน์และเป็นผู้ที่มีปกติเจริญสติปัฏฐานเป็นผู้ที่ตรงต่อตัวเอง ก็จะรู้ได้ว่า วันหนึ่งๆ กุศลจิตเกิดยากกว่าอกุศล แล้วเวลาที่กุศลจิตเกิด ก็จะเกิดเพียงชั่วขณะเล็กๆ น้อยๆ สั้นมาก แทรกสลับกับอกุศลซึ่งมีมากทีเดียว ไม่ว่าจะเป็นไปในเรื่องของทานก็ดี หรือศีลก็ดี หรือคิดนึกก็ดี จะเห็นได้ว่าส่วนที่เป็นกุศลเล็กน้อย เกิดแทรกกับขณะที่เป็นอกุศลที่มีมาก คิดถึงเรื่องอะไรคะวันหนึ่งๆ จะเห็นสิ่งใด คิดถึงสิ่งนั้น ถ้าไม่สังเกตจะไม่รู้เลยค่ะว่า เป็นอกุศลตามตาที่เห็น ได้ยินเสียงอะไร ถ้าไม่สังเกตก็ไม่รู้อีกว่า เป็นอกุศลคล้อยตามเสียงที่ได้ยินนั้นแล้ว ทั้งทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ ยากเหลือเกินนะคะ ที่ใครสามารถจะฟันฝ่าคลื่นของอกุศลธรรมได้บ่อยๆ เนืองๆ ในวันหนึ่ง แต่สำหรับผู้ที่สะสมกุศลแม้เพียงเล็กๆ น้อยๆ แต่สะสมไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมีกำลัง วันหนึ่งก็ย่อมสามารถที่จะประจักษ์แจ้งลักษณะของสภาพธรรมตามความเป็นจริงได้ ซึ่งจะต้องศึกษาเรื่องของธรรมโดยละเอียด ทั้งที่เป็นอกุศลและทั้งที่เป็นกุศล ซึ่งท่านผู้ฟังจะศึกษาต่อไปเองได้จากพระไตรปิฎกและอรรถกถา