การเคารพไม่เลือกภิกษุบุคคล แม้จะทุศีล [ทุติยอุคคสูตร]

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔ - หน้าที่ 429

ข้อความบางตอนจาก

ทุติยอุคคสูตร

การเคารพไม่เลือกภิกษุบุคคล แม้จะทุศีล

ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ไม่น่าอัศจรรย์ที่เมื่อกระผมนิมนต์สงฆ์แล้วเทวดาทั้งหลายเข้า มาบอกว่า ดูก่อนคฤหบดี ภิกษุรูปโน้นเป็นอุภโตภาควิมุติ รูปโน้นเป็นปัญญาวิ มุติ รูปโน้นเป็นกายสักขี รูปโน้นเป็นทิฏฐิปัตตะ รูปโน้นเป็นสัทธาวิมุติ รูปโน้นเป็น สัมมานุสารี รูปโน้นเป็นสัทธานุสารี รูปโน้นเป็นผู้มีศีล มีกัลยาณธรรม รูปโน้นเป็นผู้ ทุศีล มีบาปธรรม ข้าแต่ท่านผู้เจริญ กระผมอังคาสสงฆ์อยู่ ก็ไม่รู้สึกว่า ยังจิต ให้เกิดขึ้นอย่างนี้ว่า จะถวายแก่ท่านรูปนี้น้อยหรือจะถวายแก่ท่านรูปนี้มาก แท้ที่จริง กระผมมีจิตเสมอกัน นี้แลเป็นธรรมที่น่าอัศจรรย์อันไม่เคยมีมาข้อที่ ๖ ของกระผมที่มีอยู่.