พระสูตรอันนักปราชญ์รจนาไว้
[เล่มที่ 26] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้าที่ 738
ในอนาคต เมื่อเขากล่าวพระสูตรที่ตถาคตกล่าวแล้ว อันลึก มีอรรถ
อันลึก เป็นโลกุตตระ ประกอบด้วยสุญญตธรรมอยู่ จักไม่ปรารถนาฟัง
จักไม่เข้าไปตั้งจิตเพื่อรู้ และจักไม่สำคัญธรรมเหล่านั้น ว่าควรเล่าเรียน
ว่าควรศึกษา แต่ว่าเมื่อเขากล่าวพระสูตรอันนักปราชญ์รจนาไว้ อันนัก-
ปราชญ์ร้อยกรองไว้ มีอักษรอันวิจิตร มีพยัญชนะอันวิจิตร เป็นของ
ภายนอก เป็นสาวกภาษิตอยู่ จักปรารถนาฟังด้วยดี จักเงี่ยโสตลงสดับ
จักเข้าไปตั้งไว้ซึ่งจิตเพื่อรู้ และจักสำคัญธรรมเหล่านั้น ว่าควรเรียน
ควรศึกษา.
อนุโมทนาอย่างยิ่งคะ มีสาวกรุ่นใหม่ภาษิตในปัจจุบันว่า ...ปฏิบัติธรรมไปจนที่สุดพระพุทธเจ้าไม่มี ..ทีสุดคือว่างเช่นนี้คุณเมตตากรุณาให้ข้อคิดดิฉันด้วย เรียนเชิญท่านกัลยณมิตรท่านอื่นๆ ด้วยค่ะ....กราบมาด้วยความนับถือคะ
ควรใช้หลักกาลามสูตรที่พระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงไว้ ...เคยได้ฟังว่า พระองค์ทรงทราบเหตุการณ์ในอนาคตว่า..จะเกิดความเชื่อลัทธิต่างๆ มากมายกล่าวอ้างหรือกล่าวตู่ทำให้ผิดเพี้ยนจากความเป็นจริงที่เป็นพระธรรม ..เนื่องจากกาลเวลา จึงให้หลักการไตร่ตรองไว้ถึง10ประการ