ทานยัง ประโยชน์ให้สำเร็จได้ [สาธุสูตร]

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 174 [๙๘] ในลำดับนั้นแล เทวดาอื่นอีก ได้เปล่งอุทานนี้ในสำนักพระผู้ มีพระภาคเจ้าว่า ข้าแต่พระองค์ผู้ไม่มีทุกข์ ทานยัง ประโยชน์ให้สำเร็จได้แล แม้เมื่อของมีอยู่ น้อย การให้ทานได้เป็นการดี อนึ่ง ทาน ที่ให้แม้ด้วยศรัทธาก็ยังประโยชน์ให้สำเร็จ ได้ อนึ่ง ทานที่ให้แก่บุคคลผู้มีธรรมอัน ได้แล้ว ยิ่งเป็นการดี บุคคลใดเกิดมา ย่อมให้ทานแก่ผู้มีธรรมอันได้แล้ว ผู้มี ธรรมอันบรรลุแล้วด้วยความหมั่นและ ความเพียร บุคคลนั้นล่วงพ้นนรกแห่ง ยมราช ย่อมเข้าถึงสถานอันเป็นทิพย์. [๙๙] ในลำดับนั้นแล เทวดาอื่นอีก ได้เปล่งอุทานนี้ในสำนักพระ ผู้มีพระภาคเจ้าว่า ข้าแต่พระองค์ผู้ไม่มีทุกข์ ทานยัง ประโยชน์ให้สำเร็จได้แล แม้เมื่อทานมีอยู่ น้อย การให้ทานได้เป็นการดี ทานที่ให้ แม้ด้วยศรัทธาก็ยังประโยชน์ให้สำเร็จได้ ทานที่ให้แก่บุคคลผู้มีธรรมอันได้แล้ว ยิ่ง เป็นการดี อนึ่ง ทานที่บุคคลเลือกให้ยิ่ง เป็นการดี ทานที่เลือกให้ พระสุคตทรง สรรเสริญแล้ว บุคคลทั้งหลายผู้ควรแก่ ทักษิณา ย่อมมีอยู่ในโลกคือหมู่สัตว์นี้ ทานทั้งหลาย อันบุคคลให้แล้วในบุคคล ทั้งหลายนั้น ย่อมมีผลมาก เหมือนพืชทั้ง หลายที่บุคคลหว่านแล้วในนาดี..........

[๑๐๑] พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า คำของพวกท่านทั้งหมดเป็น สุภาษิตโดยปริยาย แต่ว่าพวกท่านจงฟังคำของเราบ้าง ก็ทานอันบัณฑิตสรรเสริญแล้วโดย ส่วนมากโดยแท้ ก็แต่ธรรมบท (นิพพาน) แหละประเสริฐกว่าทาน เพราะว่าสัตบุรุษ ทั้งหลายผู้มีปัญญาในกาลก่อนก็ดี ใน กาลก่อนกว่าก็ดี บรรลุซึ่งนิพพานแล้วแท้จริง....