ชีวิตนี้มีแต่ความเสื่อม...เธอจงอย่าประมาท
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ข้อความบางตอน...จากหนังสือ "ชื่อนั้นสำคัญไฉน" โดยอาจารย์ประณีต ก้องสมุทร และ คณะสหายธรรมตอนที่ ๒ "ชีวิตนี้...มีแต่ความเสื่อม"
ในอุทยชาดก เอกาทสกนิบาตชาดก ข้อ ๑๕๒๖-๑๕๔๑
พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงปรารภภิกษุรูปหนึ่งที่ปรารถนาจะลาสิกขากลับไปสู่เพศฆราวาสอีก จึงรับสังให้เรียกภิกษุนั้นให้มาเฝ้า และ ทรงนำเรื่องราวในอดีตมาตรัสเล่าให้พระภิกษุนั้นฟัง
ท้าวสักกะ เมื่อจะทรงพร่ำสอนพระนางอุทัยภัทรา จึงตรัสคาถา ว่า วัยล่วงไปเร็วยิ่งนัก ขณะก็เช่นนั้นเหมือนกันความตั้งอยู่ยั่งยืน ไม่มี สัตว์ทั้งหลายย่อมจุติไปแน่แท้สรีระ ไม่ยั่งยืน ย่อมเสื่อมถอย
ดูก่อน พระนางอุทัยภัทรา เธออย่าประมาท จงประพฤติธรรมเถิด พื้นแผ่นดินทั้งหมด เต็มไปด้วยทรัพย์ ถ้าจะพึงเป็นของพระราชาแต่เพียงพระองค์เดียว ไม่มีผู้อื่นครอบครองถึงกระนั้น ผู้ที่ยังไม่ปราศจากความกำหนัด ก็ต้องทิ้งสมบัตินั้นไป
ดูก่อน พระนางอุทัยภัทราเธอจงอย่าประมาท จงประพฤติธรรมเถิด มารดา บิดา พี่ชาย น้องชาย พี่สาว น้องสาว ภริยาและสามี พร้อมทั้งทรัพย์แม้เขาเหล่านั้น ต่างก็จะต้องละทิ้งกันไป
ดูก่อน พระนางอุทัยภัทรา เธอจงอย่าประมาท จงประพฤติธรรมเถิด
ดูก่อน พระนางอุทัยภัทรา เธอพึงทราบว่าสุคติและทุคติในสงสาร เป็น "ที่พักพิงชั่วคราว" ขอเธอจงอย่าประมาท จงประพฤติธรรมเถิด
พระนางอุทัยภัทรา ทรงสดับธรรมกถาของท้าวสักกะแล้ว ทรงเลื่อมใสเมื่อจะตรัสชมเชย จึงตรัสพระคาถาสุดท้ายว่า เทพบุตร ท่านช่างพูดดีจริง ชีวิตของสัตว์ทั้งหลายน้อยนัก ทั้งลำเค็ญ ทั้งนิดหน่อย ประกอบไปด้วยความทุกข์ หม่อมฉันจักสละสุรุนธรนคร แคว้นกาสี ออกบวช อยู่ลำพังแต่ผู้เดียว
จากเรื่องอุทยชาดกนี้ สอนเราว่า คนสมัยโน้นอายุยืนเป็นหมื่นปีท่านยังสอนกันว่า จงอย่าประมาท ก็ชีวิตของมนุษย์เราในสมัยนี้ (โดยประมาณ) เพียง ๗๐ ปี ถึงร้อยปีเท่านั้นเป็นเด็กอยู่ไม่นาน ก็เป็นหนุ่มสาวเป็นหนุ่มสาวอยู่ไม่นาน ก็เป็นคนแก่ไปเสียแล้วชีวิตนี้น้อยนิดเดียว ไม่ช้าก็ต้องพากันละโลกนี้ไปแล้ว
มนุษยโลกก็ดี เทวโลกก็ดี (พรหมโลกก็ดี) อบายโลกก็ดี ล้วนเป็นที่พักอาศัยเพียงชั่วคราวทั้งสิ้นไม่นานเลย ก็ต้องจากไป อะไรจะเป็น "ที่พำนักอันถาวรของสัตว์ทั้งหลาย" ยิ่งกว่า "พระธรรม" เป็นไม่มีเพราะฉะนั้น เราทั้งหลาย จงอย่าประมาท จงประพฤติธรรมเถิด เหมือนดังที่เทพบุตรท่านสอนพระนางอุทัยภัทรา เพราะที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลาย นอกจากการประพฤติธรรม ไม่มี
ขออนุโมทนา
