เดือดร้อนเพราะคิด...เริ่มทำร้ายตั้งแต่คิด
ไม่ว่าเราจะอยู่ในสถานการณ์ใดๆ ก็ตาม จะได้พบเห็นสิ่งที่เลวร้าย หรือได้ยินเสียงที่ไม่น่าปรารถนา สภาพธรรมทั้งหลายเหล่านี้ล้วนเกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยทั้งสิ้น เกิดขึ้นแล้วก็ดับไป เป็นอนัตตา ควรหรือที่จะโกรธแค้นเดือดร้อนใจเพราะคิด ถ้าเป็นผู้ที่สะสมอบรมความอดทนและความมีเมตตามา ความคิดที่จะคิดถึงเหตุการณ์ต่างๆ แล้วก็กังวลใจ เดือดร้อนใจ ก็จะลดน้อยลง ผู้ที่เข้าใจพระธรรม ควรเห็นประโยชน์ของการอบรมเจริญปัญญารู้ลักษณะสภาพธรรมตามความเป็นจริง ดีกว่าจะไปโกรธ ไปเดือดร้อนใจถึงเหตุการณ์ต่างๆ เพราะความหวั่นไหว ความโกรธ ความเสียใจไม่เกิดประโยชน์ใดๆ เลย..คนมีปัญญาจะไม่แสวงหาอย่างอื่นเลย นอกจากความเห็นถูกความเข้าใจถูก
...ขออนุโมทนาค่ะ...
สภาพธรรมทั้งหลายเหล่านี้ล้วนเกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยทั้งสิ้นเกิดขึ้นแล้วก็ดับไป เป็นอนัตตาควรหรือที่จะโกรธแค้นเดือดร้อนใจเพราะคิด ถ้าเป็นผู้ที่สะสมอบรมความอดทน และความมีเมตตามา ความคิดที่จะคิดถึงเหตุการณต่างๆ แล้วก็กังวลใจ เดือดร้อนใจ ก็จะลดน้อยลง
ขออนุโมทนาครับ
มองเห็น ใบโพธิ์อ่อน ฉัน "คิด" ย้อน ถึงพระพุทธองค์
มองสิ่ง ที่ร้างลง ฉัน "คิด" ปลง ใน "อนัตตา"
มองเห็น สิ่งใดๆ อันเป็นไป ในสังสาร
มองเห็น ด้วยปัญญา อนัตตา สภาพธรรม
เรียน คุณups
ยากจริงๆ ค่ะที่จะไม่คิด...แล้วก็ต้องเดือดร้อนเพราะคิดถึงเหตุการณ์ สัตว์ บุคคลต่างๆ ซึ่งไม่มีอยู่จริง แต่คิดเป็นสภาพธรรมที่มีจริง ไม่ใช่เราค่ะ ก็ต้องเริ่มจากการค่อยๆ ฟังพระธรรม พิจารณาไตร่ตรองธรรมให้เข้าใจเพิ่มขึ้นจนกว่าจะเป็นเพียงธรรมจริงๆ ไม่ใช่เรา
...ขออนุโมทนาค่ะ
ผู้ที่มีปัญญาจะค้นหาความผิดพลาดของตัวเอง เพื่อที่จะได้แก้ไข และค้นหาความดีของบุคคลอื่น เพื่อที่จะได้
อนุโมทนาค่ะ
เมื่อเหตุปัจจัยเกิด ก็อดที่จะคิดไม่ได้ทุกครั้ง ทำให้ตัวเองเป็นทุกข์อยู่เสมอ
ขอขอบคุณความเห็นที่11 (โดนใจ)
ขออนุโมทนาในกุศลจิตทุกความเห็นครับ
