การเสวยวิบากของพระพุทธองค์

ขอเรียนว่าพระธรรมคำสอนที่ทรงแสดงไว้นั้นมีเหตุมีผลที่ตรงกัน ผลที่ดีเกิดจากเหตุที่ดี สำหรับเรื่องวิบากของการห้ามโคกินน้ำนั้น เป็นวิบากที่ไม่ดี คือกล่าวโดยพื้นๆ ทั่วไป คือโคจะกินน้ำพระโพธิสัตว์ห้ามไม่ให้กิน พระชาติสุดท้ายพระพุทธองค์จะเสวยน้ำ พระอานนท์ห้ามถึง ๓ ครั้ง ที่นี้ขอกล่าวถึงการห้ามโคกินน้ำ สำหรับโคเป็นสัตว์เดรัจฉาน เราก็ทราบว่ามันพูดไม่ได้ มันหิวน้ำแม้น้ำขุ่นมันก็จะกิน ส่วนคนเลี้ยงไม่ต้องการไม่ให้มันกิน เพราะเห็นน้ำขุ่น โดยทั่วไปถ้าคนห้ามคนก็พูดกันรู้เรื่อง แต่คนห้ามสัตว์พูดไม่รู้เรื่องก็ใช้วิธีไล่คือการตีด้วยไม้ เป็นต้น ขณะที่ตีขณะที่ไล่นั้นจะบอกว่าจิตเป็นกุศลได้ไหม ไม่ได้ จิตต้องเป็นอกุศล ดังนั้นผลจึงมีตามเหตุที่ได้กระทำแล้วครับ

เรื่องกรรมและผลของกรรมเป็นเรื่องที่ละเอียด ขณะที่ห้ามไม่ให้โคกินน้ำขุ่น

กุศลจิตเกิดสลับกับอกุศลจิตได้อย่างรวดเร็ว และขณะที่พระองค์ได้รับสิ่งที่ไม่

น่าปรารถนา ขณะนั้นต้องเป็นผลของอกุศลกรรมแน่นอนค่ะ