การให้เพื่อได้หน้า
ผมเคยได้ยินว่า
"พระโสดาบันนั้น ท่านไม่ให้สิ่งของผู้อื่นเพื่อให้ได้หน้าเลย"
ไม่ทราบว่ามีกล่าวไว้ในพระไตรปิฎกหรือไม่ครับ
ในทางตรงข้าม ถ้าหาก รับเพื่อได้หน้า มีกล่าวไว้หรือไม่ครับ
การรับไว้ด้วยความเกรงใจ เพื่อไม่ให้เสียน้ำใจ แม้จะไม่ถูกต้อง
เข้าข่ายกรณีนี้หรือไม่ครับ
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย การให้เพื่อได้หน้า นั่นไม่ใช่การให้เพื่อการขัดเกลาความตระหนี่ ไมได้มุ่งละคลายกิเลสจริงๆ สำหรับการให้เพื่อได้หน้า ในพระไตรปิฎกก็แสดงไว้ว่า การให้มีหลายประเภท บุคคลประเภทหนึ่งก็ให้ทานเพราะชนทั้งหลายจะได้รู้จักเราว่าเราเป็นทานบดี เราเป็นนักให้ เป็นต้น นี่ก็เป็นตัวอย่างหนึ่งในการให้เพื่อได้หน้า
ส่วนการรับเพื่อได้หน้า หมายถึงรับแล้วย่อมมีคนยกย่องสรรเสริญ ซึ่งในพระไตรปิฎกก็แสดงไว้ว่า บุคคลบางคนก็รับแต่น้อยเพื่อแสดงว่าตัวเองเป็นผู้มักน้อย และเพื่อหวังว่าเมื่อบุคคลอื่นเข้าใจว่าตัวเองเป็นผู้มักน้อยก็จะให้มากขึ้นจึงรับแต่น้อย การรับเพื่อได้หน้าก็คือรับแต่น้อยเพื่อให้เข้าใจว่าเป็นผู้มักน้อย เป็นผู้มีคุณธรรม เป็นต้น
การรับด้วยความเกรงใจ เพื่อไม่ให้เสียน้ำใจ คงเป็นคนละกรณีกับการรรับเพื่อได้หน้า เพราะการรับเพราะความเกรงใจ รักษาน้ำใจ เพราะนึกถึงใจคนอื่น ไม่ได้นึกถึงตัวเองต่างกับการรับเพื่อได้หน้า การรับเพื่อรักษาน้ำใจ เท่ากับเป็นการรักษาเพื่อน รักษามิตรไว้ครับ อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์