ธิติ

[เล่มที่ 32] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย เอกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 441

พระอานนท์ เลิศกว่าพวกภิกษุสาวกของเราผู้มีความเพียร (ธิติ) อนึ่ง ความเพียรเล่าเรียน ความเพียรท่องบ่นความเพียรทรงจำ และความเพียรอุปัฏฐากพระศาสดา ของท่านพระอานนท์รูปนั้นเท่านั้น ที่ภิกษุอื่นๆ เทียบไม่ได้ เพราะเหตุนั้น ท่านจึงชื่อว่า เป็นยอดของเหล่าภิกษุสาวกผู้มีธิติ. ธิติธาตุ (ความเพียรเป็นเครื่องทรงไว้) นิกกมธาตุ (ความเพียรเป็นเครื่องก้าวออก) ปรักกมธาตุ (ความเพียรเป็นเครื่องก้าวไปข้างหน้า) ถามธาตุ (ความเพียรเป็นกำลัง) ชื่อว่า ธิติธาตุ สภาวะของความพยายาม