คนตาบอด - ตาเดียว - สองตา [อันธสูตร]

[เล่มที่ 34] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๓[เล่มที่ 34] - หน้าที่ 95

(นิคมคาถา)

ข้อความบางตอนจาก...

อันธสูตร

ว่าด้วยคนตาบอด - ตาเดียว - สองตา

คนตาบอดมืด เคราะห์ร้ายทั้ง ๒ ทาง คือ โภคทรัพย์อย่างที่ว่าก็ไม่มี ความดีก็ ไม่ทำ

ส่วนอีกคนหนึ่งนี้ เรียกว่า บุคคลตาเดียว ไม่เกี่ยวในเรื่องธรรม และอธรรมแสวงหาแต่โภคทรัพย์ เป็นคนครองกามที่ฉลาดรวบรวมทรัพย์ ด้วยการขโมย การ โกงและการปลิ้นปล้อน บุคคลตาเดียวนั้นจากโลกนี้ ไปนรก ย่อมเดือดร้อน.

ส่วนผู้ที่เรียกว่า คนสองตา เป็นบุคคลประเสริฐ ให้ทรัพย์ที่ได้ด้วยความขยัน จากกองโภคะที่ตนหาได้โดยชอบ (เป็นทาน) มีความคิดสูง มีใจไม่เคลือบแคลง ย่อมเข้าถึงฐานะอันเจริญ ซึ่งเป็นฐานะที่ถึงแล้ว ไม่เศร้าใจ

ควรหลีกคนบอดและคนตาเดียวเสียให้ไกล ควรคบแต่ คนสองตา ซึ่งเป็นบุคคล

ประเสริฐ จบอันธสูตรที่ ๙