ขอความสุขคืนมา

ข้อความบางตอนจาการสนทนาธรรมโดยท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์..

"ถ้าพึงปราถนาความสุขทั้งปวง ก็พึงละกามทั้ปวงเสีย"

เป็นข้อความตอนหนึ่งใน กามชาดก เหมาะกับเวลานี้ที่ผ่านการชุมนุมทางการเมืองที่ก่อให้เกิดความเสียหาย และความเดือดร้อนอย่างมากกับคนไทยไม่นานมานี้ ทุกคนเศร้าและทุกข์ใจกันถ้วนหน้า คิดถึงชีวิตที่สุขสงบปราศจาก การทำลายและทำร้ายกันอย่างน่ากลัว ทุกคนจึงต้องการชีวิตที่ปกติสุข และต้องการความสุขคืนมา ผมกลับมาโพสต์ธรรมอีกหลังจากที่หยุดไป 2 ปีกว่า เพราะผมก็ขอความสุขคืนมาด้วยเหมือนกัน การโพสต์ธรรมเป็นกุศล การเจริญกุศลเป็นความสุข

ทุกท่านปราถนาความสุข หรือทุกข์น้อยลง เท่าที่ทำได้กันทั้งนั้น ทุกข์เกิดเพราะคิดนึก ถ้าปัญญายังไม่รู้ความจริงของเห็น.....ของได้ยิน.....ของสี่งที่กระทบสัมผัส ของคิดนึก (รวม 6 ทาง) ไม่มีใครจะดับกิเลสได้เลย

เรี่มที่เข้าใจว่า สี่งที่ปรากฏทางตาเป็นเพียงสี่งที่ปรากฏทางตาสั้นๆ ชั่วขณะที่กระทบขณะ นี้ ก็เป็นความถูกต้อง ไม่ไปคิดเรื่องยาวๆ เกี่ยวกับสิ่งที่ปรากฏทางตา เพราะฉะนั้น ที่่จะรู้ว่าผิดหรือถูก ก็คือว่าถ้าไปทำอย่างอื่นซึ่งไม่ใช่สิ่งที่กำลังปรากฏ นั่นผิด นั่นไม่ใช่หนทางที่ถูก

อบรมเจริญกุศลสติปัญญาไปเรื่อยๆ พร้อมกับการฟังและอ่าน ธรรม ซึ่งเป็นเหตุปัจจัยของสติปัฏฐานไปเรื่อยๆ อย่าได้ประมาท ฟังเพื่อเข้าใจเรื่องราวของสภาพธรรมอย่างแจ่มแจ้ง จนจำได้แม่นยำ จะเป็นเหตุให้สติเกิดขี้นด้วยเหตุปัจจัย ไม่ใช่ด้วยความจดจ้องต้องการ และใม่ใช่เราด้วย เพราะทุกอย่างเป็น อนัตตา และเป็น ธรรม สติเองก็เป็นอนัตตา

สติของตนเองเกิดระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังเกิดหรือเปล่า ไม่ใส่ใจถึงคนอื่นเลย ขณะนั้นจะไม่เป็นเหตุให้เดือดร้อนใจด้วยอกุศลใดๆ ทั้งสี้น

การระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังเกิด เป็นการออกจากกามหรือเป็นการค่อยๆ ละกามทั้งหลายทีละน้อยๆ