พรุ่งนี้เราจะทำอะไรต่อ

แค่เพียงความคิดว่า พรุ่งนี้เราจะทำอะไรต่อ ขณะนั้นเป็นสักกายทิฏฐิ เพราะคิดว่าเราเที่ยงพรุ่งนี้ยังมีเราที่จะทำอะไรต่อ พระธรรมยากและลึกซึ้งจริงๆ ถ้าไม่ได้พิจารณา พระธรรมให้ละเอียดก็ไม่มีทางรู้ได้เลยว่าขณะนั้นมีความเห็นผิดว่ามีเรา เมื่อวันนี้ได้สนทนากันเรื่องสุภากัมมารธิดาเถรีคาถา ตอนหนึ่งท่านเห็นโทษของการอยู่ครองเรือน และโทษของกามจึงออกบวช พวกญาติของท่านมาแสดงทรัพย์สมบัติเป็นจำนวนมาก เพื่อเชิญท่านให้กลับไปบริโภคกาม ท่านจึงได้แสดงโทษของกามมากมายเช่น กามเป็นเหมือนอมิตร เป็นผู้ฆ่า เป็นศัตรูเป็นดั่งลูกศรเสียบไว้ เป็นเหมือนงูพิษ ... โดยที่ท่านไม่รับคำเชื้อเชิญของญาติเลย

หลังจากจบการสนทนา ก็ได้นั่งรถกลับบ้านกับสหายธรรม ๕ - ๖ คน มีท่านหนึ่ง ก็พูดขึ้นว่า ดูอย่างโทษในกามมีมากมายที่คุณลุงนิภัทรกล่าวตามในสุภากัมมารธิดาเถรีคาถาตั้งยี่สิบกว่าอย่าง อีกท่านหนึ่งก็พูดขึ้นว่า ... ถ้าพรุ่งนี้มีญาตินำทรัพย์สมบัติมาให้เรา

เรียนถามท่านอาจารย์ประเชิญค่ะว่า เรา ในประโยคนี้ ขณะที่พูดมีความเห็นผิดว่ามีเราในวันพรุ่งนี้ มีเราที่เที่ยง ทำนองเดียวกับที่พูดว่า พรุ่งนี้เราจะทำอะไรต่อหรือไม่อย่างไร ขอความกรุณาให้ความละเอียดคำว่าเราในสองประโยคด้วยค่ะ

... ขออนุโมทนาค่ะ ...