พระโรหิณีเถรี กล่าวอุทานเป็นคาถา

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรีคาถา เล่ม ๒ ภาค ๔ - หน้าที่ 370

โรหิณีเถรีคาถา

[๔๖๘] พระโรหิณีเถรี กล่าวอุทานเป็นคาถา ซึ่งเป็นคำที่บิดาและตนเองพูดจาโต้ตอบกันว่า บิดาถามข้าพเจ้าว่า ลูกเอ๋ย ลูกหลับก็พูดว่าสมณะ ตื่นก็พูดว่าสมณะ ระบุแต่สมณะเท่านั้น เห็นทีลูกบวชเป็นสมณะเสียแน่ แท้ โรหิณีเอ๋ย ลูกถวายข้าวน้ำอย่างสมบูรณ์แก่เหล่า สมณะ พ่อขอถาม บัดนี้ เพราะเหตุไร เหล่า สมณะจึงเป็นที่รักของลูก พวกสมณะไม่ชอบทำงาน เกียจคร้าน อาศัยแต่ของที่คนอื่นให้เลี้ยงชีพ หวังแต่ จะได้ชอบของอร่อย เพราะเหตุไร เหล่าสมณะจึงเป็น ที่รักของลูก.ข้าพเจ้าตอบว่า ท่านพ่อขา ท่านพ่อสอบถามไล่เลียงเอากะลูก เรื่องคุณของสมณะ เสียตั้งนาน ลูกจักระบุปัญญา ศีล และความพากเพียรของสมณะเหล่านั้นแก่ท่านพ่อดังนี้. สมณะทั้งหลายรักงาน ไม่เกียจคร้าน ทำแต่ งานที่ประเสริฐสุด จึงละราคะโทสะได้ เพราะเหตุนั้น เหล่าสมณะจึงเป็นที่รักของลูก. สมณะทั้งหลาย กำจัดมูลรากทั้ง ๓ ของบาป [โลภะ โทสะ โมหะ] ทำแต่งานสะอาด จึงละ บาปนั้นได้หมด เพราะเหตุนั้น เหล่าสมณะจึงเป็นที่ รักของลูก. กายกรรมของสมณะเหล่านั้นสะอาด วจีกรรม ก็สะอาด มโนกรรมก็สะอาด เพราะเหตุนั้น เหล่า สมณะจึงเป็นที่รักของลูก สมณะเหล่านั้นไร้มลทิน บริสุทธิ์ทั้งภายในทั้ง ภายนอก ดุจสังข์และมุกดา ธรรมฝ่ายขาวก็บริบูรณ์ เพราะเหตุนั้น เหล่าสมณะจึงเป็นที่รักของลูก. สมณะเหล่านั้น เป็นพหูสูต สดับมาก ทรงธรรม เป็นพระอริยะ เป็นอยู่โดยธรรม มีจิตมีอารมณ์เดียว มี สติ เพราะเหตุนั้น เหล่าสมณะจึงเป็นที่รักของลูก. สมณะเหล่านั้น เป็นพหูสูต สดับมาก ทรงธรรม เป็นพระอริยะ เป็นอยู่โดยธรรม ย่อมแสดงอรรถและ ธรรม เพราะเหตุนั้น เหล่าสมณะจึงเป็นที่รักของลูก. สมณะเหล่านั้น อยู่ป่าไกลผู้คน มีสติ พูดด้วย ปัญญา ไม่ฟุ้งซ่าน รู้ที่สุดทุกข์ เพราะเหตุนั้น เหล่า สมณะจึงเป็นที่รักของลูก. สมณะเหล่านั้น หลีกออกจากหมู่บ้านใดไป ก็ ไม่เหลียวดูอยู่อย่างกังวลในหมู่บ้านนั้น ไม่มีเยื่อใย ไป เลย เพราะเหตุนั้น เหล่าสมณะจึงเป็นที่รักของลูก. สมณะเหล่านั้น ไม่เก็บสะสมข้าวไว้ในยุ้งฉาง ไม่เก็บไว้ในหม้อ ไม่เก็บไว้ในกระเช้า แสวงหาแต่ อาหารสำเร็จรูป เพราะเหตุนั้น เหล่าสมณะจึงเป็นที่ รักของลูก. สมณะเหล่านั้น ไม่รับเงิน ไม่รับทอง ไม่รับ รูปิยะ ยังชีวิตให้เป็นไปด้วยปัจจัยที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้า เพราะเหตุนั้น เหล่าสมณะจึงเป็นที่รักของลูก. สมณะเหล่านั้น บวชมาแต่สกุลต่างๆ กัน ชน บทต่างๆ กัน ก็รักซึ่งกันและกัน เพราะเหตุนั้น เหล่าสมณะจึงเป็นที่รักของลูก ...