เรื่องของบัญญัติ
ขออนุญาตเรียนถามท่านวิทยากรนะครับว่า
ในการเทศนาธรรมของพระพุทธองค์ต่อพุทธสาวก
บางครั้งเป็นเรื่องราวของชาดก
บางครั้งเป็นเรื่องในอดีตชาติก่อนของแต่ละท่าน
บางครั้งเป็นเรื่องราวในพระสูตร
ซึ่งต่างก็เป็นบัญญัติด้วยกันทั้งนั้น
(มิได้กล่าวถึงปรมัตถธรรมเลย)
แต่ผู้ฟังท่านฟังอย่างไรครับ
ท่านจึงได้บรรลุคุณธรรมอันประเสริฐ
มีดวงตาเห็นธรรมจากเรื่องราวที่พระพุทธองค์ทรงตรัสนั้น
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ
ขอบพระคุณ อ.ประเชิญ และขออนุโมทนาครับ
ที่ อ.ประเชิญ กล่าวข้างต้นนั้น
แสดงว่าผู้ฟังแต่ละท่านข้างต้นเมื่อได้ฟังแล้ว
เกิดปัญญาพิจารณาบัญญัติที่หลากหลาย
จากพระธรรมเทศนาของพระพุทธองค์
แล้วน้อมลงสู่สัจจะได้
มิใช่อยู่ที่บัญญัตินั้นๆ เท่านั้น
ต่างกับปุถุชนที่จะรับฟังกี่ครั้งกี่ครั้งก็ไม่พ้นไปจากบัญญัติ
แม้จะเข้าใจเรื่องราวที่มาที่ไป
ซาบซึ่งในอรรถเพียงใด
แต่ก็ยังไม่แจ่มแจ้งในสัจจธรรมจากบัญญัตินั้นๆ
และขณะนั้นสติปัฏฐานก็ไม่เกิดด้วย
เช่นนี้ จะเข้าใจถูกต้องหรือไม่ครับ
ความจริงในชีวิตประจำวันไม่พ้นปรมัตถธรรมเลย แม้จิตกำลังรู้บัญญัติ ขณะนั้น
ก็มีปรมัตถ์ จิตเกิดดับสลับกันรวดเร็วมาก สติปัฏฐานระลึกรู้จิตที่กำลังรู้บัญญัติ
ก็ได้ครับ
