๒๐ พรรษาของพระพุทธองค์

พระสุตตันตปิฎก เอกนิบาต-ทุกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๒- หน้าที่ 368 ข้อความบางตอนจากอรรถกถาสูตรที่ ๕ พรรษาแรก ทรงประกาศธรรมจักร ณ ป่าอิสิปตนะ ให้มหาพรหม๑๘ โกฏิดื่มน้ำอมฤต ทรงอาศัยกรุงพาราณสีประทับอยู่ ณ ป่าอิสิปตนะ พรรษาที่ ๒ ทรงอาศัยกรุงราชคฤห์ ประทับอยู่ ณ เวฬุวันวิหาร พรรษาที่ ๓ และ ที่ ๔ ก็ประทับอยู่ เวฬุวันวิหารนั้นแหละ พรรษาที่ ๕ ทรงอาศัยกรุงเวสาลี ประทับอยู่ ณ กูฏาคารศาลาป่ามหาวัน พรรษาที่ ๖ ประทับอยู่ ณ มกุลบรรพต พรรษาที่ ๗ ประทับอยู่ (ณ ปัณฑุกัมพลศิลาอาสน์) บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ พรรษาที่ ๘ ทรงอาศัยสุงสุมารคิรนคร แคว้นภัคคะ ประทับอยู่ณ เภสกฬาวัน. พรรษาที่ ๙ ประทับอยู่ ณ กรุงโกสัมพี พรรษาที่ ๑๐ ประทับอยู่ ณ ไพรสณฑ์ปาลิเลยยกะ พรรษาที่ ๑๑ ประทับอยู่ ณ พราหมณคาม เมืองนาลา พรรษาที่ ๑๒ ประทับอยู่ เมืองเวรัญชา พรรษาที่ ๑๓ ประทับอยู่ ณ จาลิยบรรพต พรรษาที่ ๑๔ ประทับอยู่ ณ เชตวันวิหาร พรรษาที่ ๑๕ ประทับอยู่ ณ กรุงกบิลพัสดุ์ พรรษาที่ ๑๖ ทรงโปรดอาฬวกยักษ์ ให้สัตว์แปดหมื่นสี่พันดื่มน้ำอมฤต ประทับอยู่ ณ เมืองอาฬวี พรรษาที่ ๑๗ ประทับอยู่ ณ กรุงราชคฤห์อีก พรรษาที่ ๑๘ ประทับอยู่ ณ จาลิยบรรพตอีก พรรษาที่ ๑๙ ประทับอยู่ ณ จาลิยบรรพตเหมือนกัน พรรษาที่ ๒๐ ทรงอาศัยกรุงราชคฤห์นั้นแล ประทับอยู่.

ฯลฯ