ภิกษุไม่ถนอมบริขาร

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๓ - หน้าที่ 24

ข้อความตอนหนึ่งจาก...

เรื่องภิกษุไม่ถนอมบริขาร

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "ขึ้นชื่อว่าบาปกรรม ใครๆ ไม่ควรดูหมิ่นว่า นิดหน่อย; เหมือนอย่างว่า ภาชนะที่เขาเปิดปากตั้งไว้กลางแจ้ง เมื่อฝนตกอยู่ ไม่เต็มได้ด้วยหยาดน้ำหยาดเดียวโดยแท้, ถึงกระนั้น เมื่อฝนตกอยู่บ่อยๆ ภาชนะนั้นย่อมเต็มได้แน่ๆ ฉันใด บุคคลผู้ทำบาปกรรมอยู่ ย่อมทำกองบาปให้ใหญ่โตขึ้นโดยลำดับได้อย่างแน่ ๆ ฉันนั้นเหมือนกัน " ดังนี้แล้ว เมื่อจะทรงสืบต่ออนุสนธิ แสดงธรรม จึงตรัสพระคาถานี้ว่า

"บุคคลไม่ควรดูหมิ่นบาปว่า บาปมีประมาณน้อย จักไม่มาถึง แม้หม้อน้ำ ยังเต็มด้วยหยาดน้ำ ที่ตกลง (ทีละหยาดๆ ) ได้ฉันใด, ชนพาลเมื่อสั่งสม บาปแม้ทีละน้อยๆ ย่อมเต็มด้วยบาปได้ ฉันนั้น".