กราบท่านอาจารย์ ๒

แต่ก่อนผมเคยสงสัยว่าเขาไปปฏิบัติอะไร อย่างไร ไปรู้ไปเห็นอะไร เคยสอบถาม

ผองเพื่อนพี่น้องที่ไปมาก็ไม่ได้ความกระจ่าง ตอบไม่ได้ ก็ไปเอาดื้อๆ ว่าเป็นปัจจัตตัง

ต้องไปปฏิบัติดูจึงจะรู้ด้วยตนเอง พอมาฟังท่านอาจารย์บรรยายปุ๊บก็ปั๊บเลยครับ อ้อ

อย่างนี้นี่เองยิ่งกว่าได้ทรัพย์ใดๆ ในโลกเสียอีก 40 กว่าปีที่ผ่านมา มีความสงสัยใน

ข้อนี้มาตลอดว่าผู้ใดจะช่วยชี้ทางไปพบกับพระพุทธองค์ได้อย่างถูกต้องที่สุด ผมพบ

แล้วครับและเริ่มเดินตามบนหนทางนั้นแล้วด้วยความอาจหาญยิ่ง ท่านอาจารย์คงไม่

เห็นผมหรอกครับ ผมเดินรั้งท้ายสุดโน่นไกลมากเลยครับ ผมยังไม่เห็นท่านอาจารย์

เลย ได้ยินแต่เสียงของท่านอาจารย์อยู่ตลอดทาง ไม่รู้สึกเหงาเลยครับ มีแต่ความอุ่น

ใจมาตลอดทาง ไม่รีบหรอกครับ เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พักบ้างตามควร ไม่กลัวว่าจะ

ตามท่านอาจารย์ไม่ทัน ก็ท่านอาจารย์เดินบนทางเส้นนี้ก่อนผม ท่านย่อมถึงก่อนเป็น

ธรรมดา รวมทั้งญาติธรรมท่านอื่นด้วย ใครถึงก่อนหรือหลังไม่สำคัญเพราะที่จริงก็ไม่มี

ผู้จะไปใช่ไหมครับ...ด้วยความเคารพยิ่ง