แค่ทำความดียังยาก
ในชีวิตปกติประจำวัน อกุศลจิตเกิดมากกว่ากุศลจิตตามการสะสมมาในอดีตแต่ละภพชาติ การกระทำทางกาย ทางวาจาก็ย่อมเป็นไปในทางทุจริตมากกว่าสุจริต โอกาสที่จะทำความดีก็เกิดน้อยมาก แค่เมตตาต่อผู้อื่นมีมากไหมในแต่ละวัน ผู้ที่ศึกษาพระ-ธรรมในปัจจุบันนี้ไม่ได้เข้าใจพระธรรมจริงๆ มุ่งปฏิบัติธรรมโดยไม่รู้ว่า ปฏิบัติธรรมคืออะไร ธรรมะคืออะไร แต่มุ่งปฏิบัติเพื่อจะดับกิเลสโดยเร็วเพื่อการบรรลุธรรม...
แค่ทำความดียังยาก
จะละกิเลสยากไหม?
ขออนุโมทนาในกุศลของทุกท่านค่ะ
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาคุณเมตตาครับ
ท่านอาจารย์เคยกล่าวว่า การศึกษาธรรมะ
ให้พึ่งศึกษา ตามมี ตามได้
อย่าไป อยากมี อยากได้
เพราะความอยากจะเป็นเครื่องหน่วงรั้งทุกสิ่ง
ผมก็พยายามน้อมนำตามคำสั่งสอนของท่านอาจารย์
แต่ก็เผลอกับความอยากอยู่เสมอๆ
โดยเฉพาะความอยากรู้ อยากเห็น อยากเข้าใจ ในพระธรรม
ทำให้ตนเองเดือดร้อน และเกิดความกลัวว่า
หากตายไปภายในวันนี้ พรุ่งนี้ เราจะได้ฟังได้อบรมพระธรรมจากผู้รู้ผู้มีเมตตา
อธิบายให้เข้าใจถูกต้อง ตรงกับความเป็นจริง อย่างท่านอาจารย์ คณะวิทยากรและกัลยาณมิตรแบบปัจจุบันชาติหรือไม่
เมื่อคำนึ่งถึงเรื่องนี้ครั้งใด เป็นวิตกจริตทุกทีครับ
